Damesstok

De afgelopen winter had ik om de veertien dagen golfles. Golf is namelijk een sport die je op mijn niveau zelfs na 20 jaar nooit helemaal beheerst. Erger nog: als je niet regelmatig een balletje slaat gaat je spel zienderogen achteruit. En daarom is het goed van tijd tot tijd les te nemen. Ik heb les met een plezierig groepje mensen waarmee ik jarenlang in een pretcompetitie heb gespeeld. Eenmaal hebben we die competitie in onze klasse zelfs gewonnen. Nu hebben we de competitie achter ons gelaten en spelen af en toe samen. Gewoon voor het plezier. De laatste twee jaar heeft mijn golfen op een laag pitje gestaan. Het lijf liet het wat afweten. En ook zijn er mensen die beweren dat golf geen sport is, voor mij is het toch inspannend genoeg om daar voorzichtig mee om te gaan. Het spelen beperkt zich dan ook tot een klein baantje en speel ik eens de grote baan dan gebruik ik een golfkarretje. Ik ken mijn grenzen en bij zo’n grens aangekomen zegt mijn lijf “ho” en ik zeg hem dat na.
Tijdens deze winterlessen gebruikte ik de stokken van Gade. Die zijn wat lichter en ik kreeg zo waar weer wat vertrouwen in mijn slagen. Dat lag niet alleen aan het materiaal waar ik mee sloeg, maar zeker ook aan de aanwijzingen van de golfleraar. Gisteren had ik het met hem om over mijn stokken en dat die van Gade mij goed bevielen. Maar ik kan niet altijd met haar stokken spelen, want zij wil ook wel eens de baan in. Ik vroeg mijn pro wat hij voor mij nu een aardige stok dacht. “Wacht maar even”, zei hij en kwam na een tijdje terug met een stokje. Voor de insiders: een ijzeren 7 met een fraaie mintgroene shaft. Voor de niet ingewijde: dat is de steel. “Sla hier maar eens een tijdje mee.” En zie de ballen gingen ongeveer naar de kant die ik ze opstuurde. Op de shaft staat met sierlijke lettertjes “woman”. Er zijn mensen die mij wel eens een oud wijf noemen, de stok past dus prima bij mij. En natuurlijk maakt het gebruik van zo’n stok mij geweldig androgyn. Ik laat de vrouw in mij lekker golfen.