Examen

Ik beweeg te weinig. Nu zijn er normen voor en die zeggen dat 3 x per week sportief bezig zijn gedurende 20-30 minuten een mooi begin is. Als die magere norm waar zou zijn  dan beweeg ik maar net te weinig. Maar dat mag geen troost zijn. Ik beweeg te weinig, met mijn lijf. Niet met mijn geest, die is nog zo lening als wat en voelt zich vaker 20-25 jaar dan mijn lijf doet, dat al ver voorbij mijn kalender leeftijd is. Als de testen daarvoor kloppen, ben ik allang verstrooid op een of ander mooi plekje in de Ooijpolder of bijgezet op de Daalseweg.
Gisteren zat ik ver boven de vigerende bewegingsnorm. Ik nam examen af. Praktijkexamen golf. Ja, dat bestaat. Na je eerst suf geleerd te hebben op de regels en een theoretisch examen gehaald te hebben, loop je een praktijkexamen. Onder toezicht van een examinator moet je vier examenholes lopen en daarop niet meer dan 10 slagen boven par slaan. Ik ga dat niet uitleggen, maar neem nu maar aan dat het zo is. Ik was dus de examinator, terwijl ik zelfs de laatste jaren als een dweil speel. Maar de regels ken ik nog en tellen lukt ook nog. Het was mooi weer en ik besloot op de fiets naar de golfbaan te gaan. Zo’n 10 kilometer. Eerst nog even bij de kassa van de schouwburg kaartjes voor een Mahlerconcert gehaald. Zolang de BTW nog geen 19% is moet je er van profiteren. Ik genoot van het fietstochtje en van de aansluitende koffie. Dan met drie kandidaten de wei in. Lang leve het jargon. Ruim twee uur duurt zo’n exercitie. Wandelend over een van de mooiste plekjes rond Nijmegen aan de boorden van het Wijchens Ven. Mijn kandidaten slagen alle drie.  Terug naar huis, uiteraard met de fiets. Tevreden constateer ik dat ik voor vandaag mijn bewegingsexamen  ruim gehaald heb. Nou weer eens zelf behoorlijk een bal slaan.