Berlusconi

Ik was een aantal keren in Italië. De eerste keer in het begin van de jaren 70 met Ex. In de tijd dat de KRO nog reizen organiseerde met een kerkelijk tintje. We bezochten Assisi en Rome, inclusief een massa-audiëntie bij de paus. Later ging ik er op vakantie met Gade. Vijf, zes keer zijn we er geweest. Toscane, Umbrië, Ligurië en het dal van de Ledro. We kampeerden, maar dat is al lang geleden. Later huurden we een plezierige accommodatie of kregen dat te leen van kennissen.
Gade was als kind al heel vaak in Italië geweest. Als kind in Imperia aan de Italiaanse Riviera. Tussen 2001 en 2006 bezochten Gade en ik die streek ook een keer. Gade woonde toen gedeeltelijk in Amsterdam en haar hospita daar had een oud donjonachtig huis in Ligurië. Dat mochten wij een paar weken gebruiken. Het lag een paar kilometer van de kust, in de buurt van Imperia. Wij brachten menig uurtje door bij een van de strandtenten van dat stadje. Voor Gade was het ook een soort pelgrimstocht naar haar kindertijd. Ik luisterde naar haar verhalen over haar vakantiejeugd daar.
Wat ons opviel in Imperia was dat in alle straten de belijning opnieuw werd geschilderd, zebrapaden kregen een  nieuwe lik verf, verkeersborden werden schoongemaakt. Het stadje kreeg een grote onderhoudsbeurt. Toen wij er op een zekere dag waren, de cappuccino in de strandtent was uitstekend, en wij weer naar het parkeerterrein liepen om naar ons tijdelijk onderkomen terug te rijden, was het een drukte van belang voor een van de vele restaurantjes. Er voor stond een vracht aan politiemensen en militairen en een grote limousine. Berlusconi was op werk- of verkiezingsbezoek en was daar aan het lunchen. Ik had nog nooit een premier in levenden lijve gezien. Wij bleven wachten op wat zou gebeuren. Dat was weinig. Toen Gade haar tas op de grond zette en daar iets van wegliep kwam er onmiddellijk een militair op haar af die haar sommeerde de tas te blijven vasthouden en niet zo maar neer te zetten. Na een tijdje kwam Berlusconi uit het restaurant. We waren een paar meter afstand van hem vandaan. Op die afstand leek hij op een wassen pop. Strak gefacelift en geschminkt. Hij zwaaide naar ons. We zwaaiden niet terug. Wij hebben onze grenzen.