Merkteken

Er heeft weer eens een priester wat opgehangen in het portaal van zijn kerk. In 1517 spijkerde Maarten Luther, toen ook en katholiek priester, een pamflet aan de deur van zijn kerk en we weten wat dat heeft opgeleverd. Nu heb ik op geen enkele manier ook maar het idee dat wat de Tilburgse pastoor deze week heeft opgehangen even verstrekkende gevolgen zal hebben als de daad van zijn collega bijna vier eeuwen geleden. In een goedbedoelde maar wanhopige poging probeert de Brabantse pastoor nog wat schaapjes binnen zijn afkalvende kudde te houden. De mensen die bij hem het verzoek doen uitgeschreven te worden uit de Roomsch-katholieke Kerk en die hij niet kent, tracht hij via zijn nog meelevende parochianen te bereiken. Hij prikt een kopie van het paspoort dat bij het uitschrijvingsverzoek is opgestuurd op in het kerkportaal met de vraag daarbij  of iemand van zijn parochianen hen kent en roept op eens met hen te gaan praten. Mogelijk komen ze nog tot inkeer. Zo verklaarde de pastoor blijmoedig en vol verwachting gister bij Pauw en Witteman zijn handelen. Tussen de regels door vertelde hij ook nog dat die vermaledijde media de heilige vader onvolledige en volstrekt verkeerd citeerde. Nooit, maar dan ook nooit had de paus het woord ‘homo’ in de mond genomen, anders dan in gewijde Latijnse teksten.
Formeel sta ik nog steeds ingeschreven. Mijn naam is in het doopregister niet doorgehaald. Vraag me trouwens af waar ik zou moeten zijn voor dat register. De parochie waar ik gedoopt ben is intussen al een aantal malen gefuseerd en de kerk waar dat gebeurde is allang afgebroken. Bovendien ben ik intussen al zo vaak verhuisd dat in de kerkelijke administratie ik als het ware verdampt ben. Ik sta bij geen parochie meer ingeschreven. Alleen staat mijn naam nog ergens in een doopboek, waarvan ik niet zou weten waar het ligt. Maar los van dat administratieve feit kreeg ik bij de doop en later bij het vormsel een eeuwigdurend merkteken mee. Dat is mij uit en te na geleerd, zonder dat ik ooit begreep wat het precies was. Maar eeuwigdurend, dat is toch wel heel erg lang en volgens mij wordt dat niet uitgewist door een naam in een doopboek door te halen. Uitschrijven is een administratieve handeling, maar dat merkteken blijft, dat laat zich niet wegpoetsen. Al komt je foto honderd keer in een kerkportaal te hangen.