Kindeke

De boerderij ligt midden in een verlaten Brabants landschap. Het is jammer dat er niet net een heel dun laagje sneeuw ligt. Dan was het beeld compleet geweest. Het ultieme decor voor een kerstbijeenkomst. Nu valt er een druilerig regentje, te weinig om nat te worden, te veel om droog te blijven.
De boerderij is geen boerderij meer. Althans er wordt niet meer geboerd. In de boerderij woont een lid van de mannenclub, waar ik ook bij hoor. Hij woont daar met vrouw en zoon en hij heeft van zijn boerderij een theaterboerderij gemaakt. Meer nog, hij organiseert samen met zijn gezin evenementjes met alles erop en eraan.
Normaal organiseert mijn club rond deze tijd een kerstdiner in een keurig restaurant. Ik ging daar nooit naar toe. Ben niet zo van het lange tafelen in een groot gezelschap. Dit keer had het theaterlid voorgesteld iets in zijn boerderij te organiseren. Een kerstbijeenkomst met wat verhalen, met wat gezang en natuurlijk met wat te eten en te drinken. Toen een paar weken geleden het plan gelanceerd werd, was er wat gemor in de club. Men wilde toch liever het veilige kerstdiner en wat voor een programma zou de middag dan larderen? Maar het bestuur zette door. De kerstbijeenkomst werd aangekondigd en er was voldoende belangstelling.
En zo geviel het dat Gade en ik ons op weg begaven van N. naar H. en ziet er bleek plaats genoeg in de boerderij. Er sloten ramen en deuren, het was behaaglijk. Er was gebabbel en koffie en thee met lekkers. Een mevrouw zong van Jingle Bells en een White Xmas en toen de tijd daar was gingen we aan tafel. Luisterden naar nog meer gezang en hieven vierstemmig maar liefst, plus enkele onbenoembare soli,  het lied aan van het kindeke dat op aard geboren was voor ons allemaal. Dat was een wonder, meer dan twintig zingende mannen en even zoveel vrouwen. En we luisterden naar verhalen over koningen en kerst, over hemel en hel en luisterden naar elkaars verhalen. En aten pastinaakpuree en wild en rund. En dronken koffie met nog meer lekkers.
Het was aardedonker toen we richting auto liepen. Uit de eenzame boerderij in het Brabantse land straalde nog licht. Het regende niet meer, maar er lag ook jammer genoeg nog geen dun laagje sneeuw.