Geluk

Mijn nicht en haar vrouw wonen op een van de mooiste plekjes van Frankrijk. Boven op een heuvel hebben zij een uitzicht van 360° over de Dordogne. Zij wonen op twee hectaren grond. En op die grond vinden zij met enige regelmaat een klavertje vier. Je hoeft helemaal niet diep bijgelovig te zijn om je te verheugen in dat gelukssymbooltje. Een paar dagen geleden zette mijn nicht een foto van een klavertje vijf op Facebook. Betekent dat nu meer geluk of is het een angstwekkende mutant die niet als gelukbrengend beschouwd mag worden? Laat ik het maar op het eerste houden. Een beetje geluk kan iedereen wel gebruiken.
Geluk is een moment. Het is geen permanente staat. Ik zou bezwijken onder voortdurend geluk. Er zijn wel wat meer duurzame geluksfactoren. Als je die vlakbij hebt is dat boffen. Een eigen huis, een plek onder de  zon en altijd iemand in de buurt die van je houden kon. Dat helpt, maar geluk komt in pieken. Zo probeer ik mij aan te melden voor een wedstrijd via eredivisielive.nl. Hardnekkig blijft dat programma mij zeggen dat ik al een abonnement heb. IK weet van niets, maar ik krijg de mededeling dat ik straks naar de door mij gewenste wedstrijd kan kijken. Zo maar. En dan maar hopen dat mijn ploeg ook wat geluk heeft.
Nog een geluksmoment. Ik heb van Gade een boodschappenbriefje meegekregen. Voor Albert Heijn. Het begint er al mee dat ik geen 50-centstuk heb, maar een karretje tref, waarvan het slot kapot is. Een gratis karretje. Klein geluk, maar wie het kleine niet eert… Op het boodschappenbriefje staat naast een komkommer, een stukje brie, wat frisdrank, een zakje kokosmeel ook een pond boontjes. Ik scheur een plastic zakje van de rol, wriemel het open, gaat altijd lastig, en doe er een hand boontjes in. En nog een. Ik weeg het zakje in mijn hand. Nog een paar boontjes erbij, schat ik. Dan loop ik naar de weegschaal en zet de zak op het apparaat. De groene cijfertjes verspringen en bij gewicht blijven ze staan op 0,500 kg! Precies een pond! Een warm geluksgevoel doorvoert mij. Soms is daar niet eens  een eigen huis, een plek onder de zon of iemand in de buurt die altijd van me houden kon voor nodig.