Getuigen

Ik verwacht geen bezoek. Ik verwacht geen pakketje. Maar de bel gaat wel. Beide bellen zelfs. Van het bovenhuis en van het benedenhuis. Ik kijk door het raam naar beneden en zie een jonge vrouw staan. Op zich al reden genoeg om naar onder te gaan en de deur open te doen. Als ik dat gedaan heb blijken er zelfs twee jonge vrouwen te staan. Een blonde met een staartje en een donkere met krullen. Of ik even tijd heb en of ze mij wat mogen vragen. Tijd heb ik voldoende en hoe zou ik twee charmante verschijningen iets kunnen weigeren. Ze vragen mij wat ik aan God ( in hun geval vast en zeker met een hoofdletter) zou willen vragen als ik dat nu zou kunnen doen. Ik herinner me dat Gade kort geleden  iets wat zij bij Nico Tydeman had lezen  samenvatte met de woorden dat de mensen God  hebben verzonnen om het mysterie van het bestaan een naam te geven. Ik antwoord dat ik god niks kan vragen omdat het een verzinsel is. De twee vrouwen reageren nauwelijks. Ze zijn waarschijnlijk wel erger ketterijen gewend. Ze smijten met wat bijbelcitaten, ik smijt terug. En zo babbelen wat aan de deur. Na een paar minuten, het gesprek ontwikkelt zich allervriendelijkst, vraag ik of ze niet even willen binnenkomen voor een kop koffie. Zo vaak raak ik niet in gesprek met Jehova’s getuigen. Dat willen ze best, maar of Micha er dan ook bij mag komen. Die is een paar deuren verder met zijn missioneringsarbeid doende. Uiteraard mag Micha ook komen. En zo heb ik drie bijbelvaste getuigen op de koffie, beter een koffie en twee thee. We praten over godsbeelden, dat God voor hen toch wel een persoonlijkheid is. Ik antwoord dat hij vo0r katholieken zelfs drie personen is. Zij leggen mij uit dat je geen creationist hoeft te zijn als je de 7-daagse schepping serieus neemt en dat niemand weet hoe oud de aarde precies is en dat Methusalem best echt 999 jaar geworden kan zijn. We hebben het over de kinderdoop en of ik in de hemel kom. Dat weten de drie getuigen van zichzelf ook niet. En zo kouten we gezellig verder. Natuurlijk hebben ze door dat ik niet te bekeren ben. Ik vraag ze of dat wel eens gebeurt. Dat blijkt zo te zijn en dat geeft dan veel vreugde. We nemen hartelijk afscheid. Ik wens hen veel succes en  krijg een Wachttoren.