Ik heb het al eens vaker gehad over mijn activiteiten op fitnessgebied. Nu is het weer eens tijd voor een update, want er is het een en ander veranderd. Jarenlang, niet meer is precies na te gaan, fitneste ik elke maandagavond van 18.00 -19.00 uur in de Ooij. Ik kwam daar terecht doordat een bevriende fysiotherapeute daar praktijk hield. Het was een plezierig klein clubje. Aanvankelijk was ik de enige man tussen vier, vijf vrouwen. Fitnessen is nu niet mijn grootste hobby, maar Gade en de bevriende fysiotherapeute bleven er op hameren hoe belangrijk het voor mij wel niet was om geregeld te bewegen. Met gezonde tegenzin ging ik dus trouw naar mijn wekelijks oefenuurtje en deed mijn kunstjes op de fiets, de loopband, het roeiapparaat. Er werd veel en gezellig gekletst tussen de bedrijven door. Het was een meer dan genoeglijk groepje. De begeleiding navenant. En als er eens een keer een maandagavond uitviel omdat het tweede paasdag was of ik elders bezig moest zijn, was er altijd de mogelijkheid om het verloren uur elders in de week in te halen. Ik heb van die ruimschoots aangeboden mogelijkheid nooit gebruik gemaakt. Fitness, dacht ik, is mooi, maar het moet niet te gek worden.
Met ingang van dit seizoen ben ik weg uit de Ooij. Niet omdat het groepje mij niet meer beviel, integendeel zou ik haast willen zeggen, maar omdat ik in een revalidatieprogramma terecht kwam bij een Nijmeegse instelling. Na zes weken hartrevalidatie was er de mogelijkheid in dat goed geoutilleerde instituut aan de slag te blijven. En nu ben ik daar elke dinsdagmiddag een uurtje bezig. Er wordt weer gelopen en gefietst en verder een reeks instrumenten voor de diverse spiergroepen afgewerkt met trekken en duwen in allerlei richtingen. Dat alles met wisselende weerstand, zowel van het apparaat als van mij. En de begeleiding is deskundig en charmant.
Vorige week moest ik overslaan. Ik was op een Achterhoekse vakantie. Deze week heb ik die overgeslagen beurt ingehaald! Twee keer in de week gefitnest! Nooit eerder vertoond. En het voelde nog goed aan ook. Ik heb misschien wel de Schwarzenegger in mij ontdekt.
Archieven
- oktober 2021
- juli 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
Links
Nu nog gouverneur van Californië worden!