Aannemer

Mijn tuinmuurtje wankelt. Het stond er waarschijnlijk al lang voordat ik hier kwam wonen. Het is overigens een muurtje van niks. Halfsteens en nog een halve meter hoog. Als het een beetje regenachtig is, wordt het een verzamelplaats voor slakken. Grote bruine naaktslakken en kleinere exemplaren met fraai gedraaide en gekleurde huisjes. Ik bel onze min of meer vast klusjesman. Of hij er eens naar wil kijken, een diagnose stellen en mogelijk repareren. Hij is er de volgende dag al en per omgaande krijg ik de gevraagde offerte:“Mijn voorstel zou zijn 2 palen de grond in aan de kant van de tuin. De muur hier aan vast zetten. Daarna de voeg uithakken en weer opvullen met een soort cement voor buiten. Het geheel zit dan ook weer muurvast, alleen zie je het kleurverschil van de voeg ten opzichte van de oude voegen.” De offerte sluit met een uiterst schappelijke prijs excl. BTW en de wat cryptische opmerking “maar dat is natuurlijk aan jullie.” Volgende week zal naar alle waarschijnlijkheid de klus al geklaard zijn.
Als ik terug kom van de bakker staat mijn nieuwe buurman in zijn tuin. Hij heeft net een gesprek gehad met een aannemer. Buurman kocht zijn woning en paar maanden geleden in, zoals dat heet, “oorspronkelijke staat”, zo iets als mijn muurtje nu. Hij is toen zelfs fiks aan het slopen gegaan, met in zijn achterhoofd een nieuwe en handiger indeling van zijn woning. Hij is zo driftig aan de slag gegaan dat er nu nog minder dan een casco lijkt te staan. Hij heeft al vijf aannemers versleten. Sommigen laten na een eerste schouw niets meer van zich horen en anderen kunnen of durven geen prijs op te maken omdat ze niet kunnen overzien wat ze allemaal nog tegen zullen komen.  En in zijn voortuin staan twee pallets met stenen te wachten gemetseld te worden. Alleen hoe en waar is nog niet helemaal duidelijk. Het is een fikse klus. Te veel voor een klusjesman en zo te horen ook voor een aannemer.