Lied

Het zangseizoen is weer begonnen. Van mijn zangclubje op De Lindenberg zijn er heel wat van het vorig jaar meegekomen. Plus nog wat nieuwe. Dat betekent dus weer elke dinsdagavond anderhalf uur zangplezier. Na de gebruikelijke warming up en stemoefeningen wat canons. Even de stemmen testen, maar dan gaat de zangjuf met ons gelijk het diepe in. Johannes Brahms. ‘Da unten im Tale’. Met een beetje fantasie kun je er ook in lezen wat partijen elkaar hebben aangedaan de laatste dagen en wat ze nu weer, na vandaag, recht moeten breien. Het lied gaat over een geliefde die afscheid neemt na een afwijzing. In de laatste regel bedankt hij of zij de ander voor de tijd dat ze geliefden waren en spreekt de hoop uit dat het de ander elders beter zal vergaan:  “Für die Zeit, wo du g’liebt mi hast, dank i dir schön, und i wünsch, dass dir anderswo besser mag gehn.” Er is weinig fantasie voor nodig om er een metafoor in te zien voor de komende mislukkende onderhandelingen. Want ik voorspel een lange formatieperiode.
Het is natuurlijk toeval dat ik zo dadelijk naar Den Haag afreis. Nee, ik ga niet onderhandelen en mijn stem breng ik gewoon in Nijmegen uit. Ik ga in de Residentie op bezoek bij een vriendin die door ongemak aan haar voet tijdelijk tamelijk immobiel is. Ben benieuwd of het in Den Haag zindert, of er iets te merken is van verkiezingsdag. Ik ben benieuwd welk lied er vanavond weer het hardst zal klinken. Of er nog ergens De Internationale met trots en fierheid gezongen gaat worden. Dat de PvdA het hoogste lied zingt of de jazzmuziek van de VVD zal schallen. Of leren de onderhandelaars van de partijen maar beter het lied uit hun hoofd dat ik gister leerde en waarin ook de regel voorkomt “Und wenn i dir’s zehnmal sag, dass i di lieb, und du wils nit verstehen, muss i halt weiter gehn.”