De tomtom zegt dat het iets meer dan vier uur zal duren, de reis van Nijmegen naar Hamburg. De tomtom kan heel goed de weg aanwijzen, maar kan niet voorspellen dat er files zijn. Mijn versie al helemaal niet. Wet van de remmende voorsprong. Mijn schermpje heeft nog de omvang van een pakje boter. Hoe anders is dat in de moderne versies. En zo worden we verrast door twee vette files, die alles bij elkaar anderhalf uur kosten en dan ook nog een fiks aantal “Baustelle” die we met gereduceerde snelheid moeten passeren. Het idee dat je in Duitsland onbeperkt kunt doorrazen moet naar het rijk der fabelen worden verwezen. De hele route wordt gemarkeerd door ronde borden met een rode rand en daarin het cijfer 120.
Naast de filevertraging nemen we natuurlijk ook onze rust, een kopje koffie, een plaspauze. De toiletten van de DuitseĀ wegrestaurants zijn uitgerust met een ingenieus toegangssysteem. Je moet 70 cent in een toegangspoortje stoppen, het poortje floept dan open en je krijgt dan ook nog een ticket dat je 50 cent korting geeft bij aankoop van een consumptie in het restaurant. Toiletbezoek kost dus maar 20 cent. In Nederland betaalde ik al een veelvoud van dat bedrag om mijn nood te lenigen.
Bij de Duitse poortjes hoef je geen gepast geld te hebben. De toegangspoortjesautomaat wisselt. Ik heb twee 50 cents muntstukken. De eerste wordt feilloos door het apparaat geaccepteerd. Maar het tweede muntje komt steeds terug. De machine spuugt het steeds weer uit. Na mijn derde of vierde poging snelt een wat in het Duits zo mooi ‘Klo-frau’ heet, toe. “Ich werde es mal versuchen” en ze neemt het muntje van mij over en stopt het in de gleuf. Maar zelfs haar jarenlange ervaring biedt geen soelaas. Het muntje blijft terugkomen. Dan bekijkt zij het muntstukje eens van alle kanten. Het is een 50 centsstuk uit Griekenland. Samen komen we tot de conclusie dat deze automaat zeer eurobewust is en nu al Griekse munten niet meer accepteert. “Ich akzeptiere es dennoch.” Ik geeft haar het muntje, zij drukt op een geheim knopje, het poortje vliegt open.
Archieven
- oktober 2021
- juli 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
Links