Bariat

Er zijn van die zaken daar moet je geweest zijn om ze je te kunnen voorstellen. Ik heb een levendige fantasie, maar van tijd tot tijd wordt die ingehaald door de werkelijkheid. Neem nou de winkel van Bariat in Beaumont du Perigord. Niet dat ik daar dagelijks kom, maar nu met vakantie hier in de buurt loop ik daar toch graag binnen. Het is een quincaillerie van het zuiverste water. Maar hoe leg je nu uit wat een quincaillerie is en zeker deze. Op de eerste plaats de omvang van het pand. Het heeft twee ingangen. Niet naast elkaar, maar de ene ingang ligt aan de hoofdstraat van het dorp, de andere aan de parallel lopende wat kleinere straat en daarmee wordt de winkel ook de kortste verbinding tussen die twee straten. Dus geen winkelstraat, dat is een straat met winkels, maar een straatwinkel, dat is een winkel die een straat is. En dan wat er allemaal niet te koop is. Dat is maar heel weinig. Want waar vind je een winkel waar ze aambeelden in wel vijf maten hebben, sportprijzen, jachtgeweren, alles om jam te maken, snuisterijen en waspoeder, muizenvallen en nog veel meer dingen die bij het Franse platteland horen, maar waar van ik de naam niet eens ken of de functie ook maar kan vermoeden.
Wij schuimen wat door de winkel, waar de artikelen tamelijk willekeurig tot wel drie, vier hoog opgetast liggen. Gade heeft van de Franse nichtjes de naam opgekregen van een fameus wasmiddel dat alle, ja zelfs oude, vetvlekken uit kleding verwijdert. Terre de Sommières. Als Gade die naam voor zich heen fluistert, herhaalt de mevrouw van de winkel die naam en snelt ons vooruit naar het juiste vak, terwijl zij de wonderbare werking van het middel aanprijst. En bovendien heeft zij ook een spuitbusje met de zelfde werking. Voor als mijnheer vetvlekken op zijn cravatte heeft. Mijnheer legt uit dat hij met pensioen is en geen cravattes meer draagt. We kopen twee dozen en verlaten Bariat aan de andere zijde. Volgens ons is het de grootste attractie van het dorp.