Mijn vader zat niet in het verzet. Mijn broers nauwelijks. En ik al helemaal niet. Kan ook niet als je net na de oorlog geboren bent. Ik heb dan ook geen gedicht geschreven over hun opstelling in de oorlog. Daar was geen enkele aanleiding toe. Ik zou ook nooit uitgenodigd zijn om bij welke oorlogsherdenking dan ook een zelfgeschreven gedicht voor te lezen.
Auke Siebe Dirk de Leeuw schreef wel een gedicht. “Foute Keuze”. Dat liet zoals het goede dichters betaamt de andere kant van de waarheid zien. De keuze van zijn oudoom. “Een jongen die een verkeerde keuze heeft gemaakt/ Koos voor een verkeerd leger/ Met verkeerde idealen.” Het is een ontroerend gedicht. Vol ontreddering. De ontreddering van een moeder in oorlogstijd. “…elf kinderen, waarvan vier in het verzet zitten/ En een vechtend aan het oostfront/ Alle elf had ze even lief”.
Het gedicht werd uitgekozen om bij de officiële herdenking op de Dam voorgelezen te worden. Door de jonge schrijver zelf. Het Nationaal Comité 4 en 5 mei had het uitgekozen. Tot op dat moment dacht ik dat de herdenking van ons allemaal was. Het comité zegt zelf op zijn website: “Tijdens de Nationale Herdenking herdenken we allen – burgers en militairen – die in het Koninkrijk der Nederlanden of waar ook ter wereld zijn omgekomen of vermoord sinds het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog, in oorlogssituaties en bij vredesoperaties. ” Dus ook herdenken we dan Dirk Siebe, net zo slachtoffer als al die anderen.
Maar dan blijk ik het mis te hebben. Er blijken slachtoffers en SLACHTOFFERS. Met een kleine letters en met een hoofdletters. Het gedicht valt slecht bij de vertegenwoordigers van die laatste groep. Het Nederlands Auschwitz Comité en het Centrum Informatie en Documentatie Israël. En het Nationaal Comité 4 en 5 mei bezwijkt. Alle slachtoffers zijn gelijk, maar de SLACHTOFFERS zijn meer gelijk dan de andere slachtoffers. Auke Siebe Dirk de Leeuw mag zijn gedicht niet lezen. Er is een oorlog gevoerd, een mond gesnoerd. Vrijheid is er niet voor een dichter die de andere kant van de waarheid verwoordt.
Archieven
- oktober 2021
- juli 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
Links
je hebt het weer mooi omschreven !