De mannen kijken ons wat onnozel aan. Ze zitten op een laag bankje in het halletje van een cultureel centrumpje. Twee hebben een pijpje pils in de hand. “Jullie komen vast niet voor iets wat hier te doen is”, merkt er een op. Gade legt uit dat wij voor de Gesel XL komen. Dat is een festival voor amateurmusici en in dit gebouw zouden de singer-songwriters optreden. De club waar Gade werkt organiseert het. Zij wil even haar gezicht laten zien en ik ga als haar introducé mee. “Nee”, zegt de man, “dat is niet hier. Jullie zien er niet uit of je zou komen voor vrij dansen en keramiek. En wij zijn van de geïmproviseerde muziek, daar zien jullie al helemaal niet naar uit.” Ik heb inderdaad geen geruit hemd aan, noch een te klein hoedje achter op mijn hoofd. Laat staan een pijpje pils in mijn hand. “Er is nog een andere locatie van dit centrum, maar we weten niet waar dat is.” Gade wel. We rijden de stad door. We kunnen de auto, zij het in een vergunningengebied, nog net kwijt. Het miezert en het is bijna kwart over acht. God zegene de greep. Er zullen nu wel geen bekeurende parkeerwachters meer rondlopen. Onze auto staat voor het pand waar ik tussen 1973 en 1975 kantoor hield. Nee, niks geen verhalen over hoe het toen was en wat ik beleefde. We moeten hollen om op tijd voor het optreden te zijn. De eerste singer-songwriter staat al op het podium in het piepkleine zaaltje. We snieken voor haar langs de zaal in. Het is alsof ze op ons gewacht heeft. De muziek vanavond lijkt iets te hebben met kleine hoedjes. Want ook zij heeft zoiets op. Maar dat komt omdat ze over een circus gaat zingen, zegt ze.
We worden verrast door haar optreden en door dat van nog twee andere jonge mensen die hun eigen liedjes maken. Er zullen er na deze drie nog een stuk of wat komen, maar dat maken we niet meer mee. Drie is genoeg. Bovendien zong de laatste zo mooi, dat kan haast niet verbeterd worden. En het mooiste moet je tot het laatst bewaren, voegt Gade me toe als excuus om te vertrekken.
Op een miezerige avond lopen er in de Arnhemse Parkstraat inderdaad geen parkeerwachters meer rond.
Archieven
- oktober 2021
- juli 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
Links