A50

Het is al bijna zondag als Gade en ik de A50 opdraaien. Terug naar huis van het jaarlijkse steeds weer meer dan genoeglijke familiebezoek. Hoe vaak reed ik al van Nijmegen naar Eindhoven of omgekeerd. Het is nu een fluitje van een cent. In minder dan 50 minuten van deur tot deur, waarbij het stuk van de rand van Nijmegen tot mijn huis een kwartier kost. De snelweg die in de plaats kwam van dat smalle weggetje van destijds verkort de reis tijd.
In 1955 reisde ik voor het eerst naar Eindhoven. Mijn broer was daar naar toe verhuisd. In gedachten reis ik weer de oude route. Via de brug bij Grave Brabant in, dwars door Zeeland, Uden, smalle bomenomzoomde Brabantse wegen, dan onder de baileybrug in Mariaheide door. Die brug was daar over de weg aangelegd om dat er ooit een kind was doodgereden op die drukke route. In Veghel de bobbel in de weg, de brug over de Zuid-Willemsvaart, Sint Oedenrode, waar ik nooit langs kan rijden zonder even aan Bisschop Bekkers ( wie was dat ook al weer?) te denken. En dan Son, waar mijn nichtje, toen 4 of 5, maar nu al zelf oma, zei toen we er laat op een avond doorreden en mijn broer opmerkte dat dit al weer Son was: “Is niet Son, zijn lampjes.” Een verhaal dat nauwelijks meer in de familie verteld wordt. Er is bijna geen familie meer en de A50 rijdt langs en niet door Son.
In mijn Eindhovense akademiejaren woonde ik bij mijn andere broer. Drie Nijmeegse broers in Eindhoven. Ik denk aan de romantische ritjes terug naar Eindhoven na een weekendje bij mijn ouders achter in de bestelwagen van mijn broer op de uitgespreide jassen samen met een vriendinnetje, die we bij het station in Nijmegen oppikte. Ik ben haar helemaal uit het oog verloren en toch dacht ik ooit, zeker drie maanden lang, dat zij de ware was.
Een enkele keer fietste ik de afstand. Ooit toen ik 12, 13 was, met mijn vriendje Wim, logeren bij mijn grote broer en later in mijn studietijd met haar die nu Ex is.
De geschiedenis van een mensenleven gekoppeld aan een weg, aan een route. De metaforen liggen voor het opscheppen, de beelden te overvloedig. Te veel voor 50 minuten op de A50.