De ene maandagochtend is de andere niet. Nu is een maandagochtend sowieso anders dan de rest-van-de-weekochtenden. Als we wat we elkaar aanpraten tenminste willen geloven. De maandag staat in een kwaaie reuk. Er bestaat zelfs een maandagziekte en dat niet alleen bij paarden als ik mezelf zo naga. En mocht je auto toevallig een maandagexemplaar zijn, zorg er dan maar voor dat de wegenwacht je beste vriend is. Nee, de maandag is allang geen wasdag meer. Vroeger wel. Nog ruik ik die warme lucht als de was op een petroleumstel uren zacht stond te koken. Dat was in de tijd dat er bij ons thuis geen wasmachine was. Ik zie mijn moeder nog gebogen staan over het wasbord en met de hand alles schrobben, puffend boven de stomende teil. Later kregen we een wasstamper. Het bleef handwerk. Met een voorwereldlijk instrument stampte je de was schoon. Vader, moeder en ik ieder 100x stampen. Genoeg nostalgie.
Ook vandaag is het weer een schoonmaakmaandag. Om mij heen wordt het huis gepoetst. Ik heb een hekel aan stofzuiggeluid, mijn kat ook. Stofzuigen zelf is ook niet mijn hobby. Als verderop in huis de stofzuiger te keer gaat, komt de kat troost bij mij op het bureau zoeken. Ik krijg kopjes van hem die lijken te vragen of ik er niet voor kan zorgen dat het navrante huilgeluid ophoudt. Nee, dus. Het is niet voor niets maandagochtend, een maandagochtend die nog meer maandag wordt doordat NEC gisteren in een bar slechte wedstrijd met 1-0 verloor. Dus terugdenken aan zondag brengt ook geen soelaas. Ook niet als ik de enthousiaste verhalen hoor over een geslaagde tweede dag van het Gevaarlijk Goedfestival. Ik troost me maar met Vaslav van Arthur Japin. En morgen is het dinsdag.
Archieven
- oktober 2021
- juli 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
Links
Beste Jan,
Zojuist wat tijd genomen om jouw dagelijkse (knap hoor!) blogs te lezen, teruggaand tot vorige week dinsdag. Nu weet ik dat je haringstaartjes aan de kat voert, Conny eerder wil stoppen met werken, donkere gordijnen in je slaapkamer de voorkeur hebben, je de nieuwe Arthur Japin aan het lezen bent en tenminste één interieurverzirgster hebt, die in ieder geval op maandagochtend komt en stofzuigt… Ook weet ik, dat jouw droomritueel zich net zo voltrekt als het mijne, precies waar jouw NEC stoel zich bevindt, dat je het ongetwijfeld niet eens bent met de meest recente Introdans recensie en dat je nooit in Amerika was, maar je in je jeugd vaak onledig hebt gehouden met het ondersteunen van jouw moeders wekelijkse gezinswas. Zo zie je, dat een mens via dit prachtige medium héél wat te weten kan komen over een ander mens. Alhoewel de levensverwachting door jou en jouw beleggingsadviseur op een horizon wordt geprojecteerd die naar mijn idee te wensen overlaat, wens ik jou toe dat je nog tot in lengte van jaren deze leuke berichten zult schrijven. Sterker nog: ik vermoed, dat je binnenkort een tijdje met vakantie kunt naar het Besiendershuys, waar kunstenaars tijdelijk mogen verblijven – tegen vergoeding- en zich geïnspireerd weten door de prachtige niet aflatende stroom van oprecht Nimweegs Waalwater dat door de rivier stroomt. En mocht je toch niet voor dat Nijmegen-arrangement in aanmerking komen, kijk dan eens op http://www.chateau-coulon.nl . Een prachtig (groot) kasteel in Frankrijk, precies zoals je dat uit jouw beschreven dromen kent. Voordeel dat het echt is en in bezit van negen bevriende Nijmegenaren, waarvan ik er (nog) een ben. Wij hebben prachtige kamerpijzen voor vrienden voor een heerlijk verblijf als kasteelheer en kasteelvrouwe. Een (Nederlandstalige) beheerder is ter plaatse. Wel 847 km vanaf Nijmegen, tussen Moulins en Vichy in de prachtige Allier, dus een uurtje of acht sturen. Mocht je belangsteling hebben (buiten de schoolvakanties, want dan is het voor de eigenaren) dan hoor ik het wel. En…..je kunt er héérlijk binnen, buiten of in de omgeving zitten schrijven! Inspiratie gegarandeerd!
Hartelijke groet,
Reinoud