Advies

Ik laat zo net onze financieel adviseur uit. Om precies half negen stond hij stipt op tijd op de stoep. De morgenstond heeft goud in de mond. En gisteren stond in de krant dat de goudprijs nog nooit zo hoog was geweest.
Wij een financieel adviseur?  Nee, geen beleggingsadviseur, want zo veel is er niet te halen. Maar het is bij ons een wirwar van hypotheken en hypotheekjes, vrijkomende spaartegoedjes, komende pensioenuitkeringen en levensloop ja of nee. Dat gekoppeld aan een wens van de echtgenote om misschien iets eerder op te houden met werken, was voldoende om een door vrienden aangerade adviseur te ontbieden. Geeft toch wat vertrouwen, als iemand anders die je vertrouwt zegt dat het met die en die goed pruimen eten is. Een paar weken geleden kregen we na een eerste gesprek en wat telefonische toelichting een fraai  op maat gesneden overzicht. Maar liefst drie scenario’s. En allemaal jaar voor jaar doorgerekend tot het jaar onzes Heren 2030! Dan zou ik al 85 zijn.
Volgens mijn afstamming in rechte lijn is er niemand van mijn voorvaderen zo oud geworden. Recordhouder in mijn familie is Cornelis Roelofs die leefde van 29-5-1719 tot 14-3-1803. Met zijn 83 jaar gaat hij fier aan kop, maar nog altijd twee jaar verwijderd van mijn magische financiële prognose. Dat ik het zover zal schoppen is dus hoogst twijfelachtig. Dat wordt ook nog eens ongewild bevestigd door onze adviseur. Ik heb de keuzemogelijkheid om een vrijkomend spaarbedragje als extra pensioen te laten uitkeren. Er zijn drie mogelijkheden: levenslang (voor verzekeraars is dat tot je 82e) of uitsmeren over 10 jaar of over 5 jaar. De adviseur raadt mij aan voor vijf jaar te kiezen. “Gezien je gezondheidssituatie, brengt dat het meeste op”. Ik hou wel van reële adviezen. Wat extra geld tot mijn 70e. Zo oud werd een broer van me ook.