Nieuws

Er is te veel nieuws. Overal gebeurt er wel wat en dat zullen we weten ook. Via de krant, de radio, tv, internet. Twitter en Facebook. Het kan niet op. Wereldnieuws: Papandreou treedt af; Berlusconi blijft aan; Sarkozy is het oneens met Merkel; Merkel is het eens met Sarkozy; Obama vindt iets en Ortega wordt herkozen. En dan is er nog dat kleine nieuws dat me via Facebook bereikt: Ga nu lekker chillen met André; Filmpje over Joran van der Sloot moet je zien; Lekker weekend gehad in Bergen aan Zee. En zeker dat laatste nieuws interesseert me maar matig tot niets. Natuurlijk vind ik het plezierig dat er leuk met André gechilled gaat worden, verbazingwekkend dat Van der Sloot weer eens op tv is en gezellig dat het fijn was in Bergen aan Zee, maar het doet me verder niets. En het grote nieuws? Het is zoveel en dan heb ik ook nog het idee dat ik wat van moet vinden. Was het aankondigen en intrekken van een Grieks referendum nu een meesterzet of dommigheid? En wie heeft er gelijk Merkel of Sarkozy? En als Berlusconi aftreedt zal jij vast wel op een ander manier verder boeven, of niet. Ik weet het niet! Ik wil het niet weten. Ik hoef het niet te weten.
Ja, dat Ortega in Nicaragua herkozen was, dat viel me wel op. 21 jaar geleden was ik in dat land als waarnemer bij de verkiezingen. Verkiezingen die Ortega toen verloor en daarna werd hij net zo’n grote boef als degene die hij zei te bestrijden. Het revolutionaire elan ebde weg. Maar dat is oud nieuws. Zoals de Commissie De Wit zich nu weer bezig gaat houden met oud nieuws. De bankencrisis en de rol van de overheid daarbij. Als er even geen nieuws meer lijkt te zijn, pakken we oud nieuws en zetten daar een commissie op. Hebben we weer nieuw nieuws. Ik verzuip in het nieuws en toch is morgen weer het eerste dat ik doe de krant uit de brievenbus pakken en Facebook aanzetten.