Elfje

Het is een zonovergoten middag. Het publiek op het terras van Het Koetshuis van kasteel Hackfort in Vorden kirt het steeds weer tegen elkaar. ‘Wat een prachtige dag’ en ‘Eindelijk zomer.’ Tomtom heeft de meeste landelijke route vanuit Nijmegen hier naar toe uitgezet. We verkennen op de aanwijzingen ‘op de rotonde rechtdoor, 2e afslag’ en ‘aan het einde van de weg rechtsaf’ de hele Achterhoek. Ik rijd door plaatsjes waar ik nog nooit van gehoord heb. In Vorden zal de kick off van de schrijfwedstrijd ‘Aan het woord! 2011’ gehouden worden. Georganiseerd door de club waar Gade werkt en gesponsord door een vervoersmaatschappij. Die hadden nog al gehecht aan deze bijeenkomst. Maatschappelijk ondernemen is een goede zaak, maar er moet wel wat bekendheid aan gegeven worden. Voor niets gaat de zon op. Als ik Gade verwijt dat ze op de uitnodiging ‘Kick Off’ heeft laten drukken in plaats van ‘Aftrap’, krijg ik te horen dat je als je jeugd wilt bereiken,  je je talen moet spreken. Mijn gemonkel daar tegen wordt afgedaan als een achterhoedegevecht. Gade is tenslotte bijna een decennium  jonger dan deze oude purist.
De middag verloopt in genoeglijk vrijblijvendheid. De gedeputeerde spreekt en zegt weinig tot niets. De beide directeuren, die van de sponsor en die van de gesponsorde, zetten vaardig hun nering en samenwerking neer en ja, ze zijn allebei bezig in een boek en er is ook sprake van een win-win situatie. We schrijven allemaal een paar elfjes onder leiding van de gewiekste moderator. Een elfje is een gedicht van11 woorden in 5 regels, regel 1 1 woord, regel 2 2 woorden, 3, 3, 4, 4 en regel 5 weer 1 woord. Dan luisteren we nog naar een snedige column van P.F. Thomése en komt het belangrijkste deel: de nazit. Het terras is nog steeds zonovergoten, de kout genoeglijk en vooral over schrijven en schrappen. Ik lees mijn elfje nog eens na: ‘Elf/loze woorden/kwestie van tellen/van een tot vier/elfje.’