“Doodgaan”, vroeg ik mijn overleden broer,
“Hoe doe je dat?”
“Ik kan het je wel zeggen,
maar het is moeilijk uit te leggen
als je nog leeft.
Je doet je ogen dicht
en nooit meer open.
Dan komt al gauw de Dood,
Die je vraagt een eindje mee te lopen:
“Kom, volg mij.”
En voor je het weet is het voorbij.
Zo simpel is het,
Gewoon je ogen dicht.
Geen tunnel met een eeuwig licht.
Niks daarvan.
Doodgaan, daar is echt niks aan.”