Pixelgarantie

Ik heb een nieuwe monitor. Al een paar dagen. Sinds het zo hard heeft geonweerd. Niet dat het onweer iets te maken had met het niet meer werken van het vorige scherm. Of eigenlijk toch wel. Op Gade’s werk was de bliksem ingeslagen. Via het elektriciteitsnet, nam zij aan. € 5.000,- schade. Dat Arnhemse onweer was een paar dagen voor het Nijmeegse onweer. Gade had mij op het hart gedrukt bij onweer de stekkers die iets van doen hadden met de computer bij onweer uit de stopcontacten te trekken. Ik zelf vind dat niet altijd nodig. Toen we drie weken in Engeland zaten, hebben we alle stekkers overal in laten zitten in de hoop dat bij opperst noodweer zoonlief, die als huisbewaarder optrad, handelend zou optreden. Maar het Nijmeegse onweer was zo heftig dat ik voor de zekerheid, je weet maar nooit, voorkomen is beter dan genezen, de stekkers er uit heb getrokken. Dat was nog even een heel gezoek, want onder mijn bureau is het een vrij ongeorganiseerde wirwar van kabels en kabeltjes van, naar en tussen printer, monitor, toetsenbord en computer.
Het onweer raasde voorbij. Slagregens, bliksemflitsen, knetterende donderslagen. In een kwartiertje was het voorbij en stopte ik de twee stekkers weer in de wandcontactdoos. Alles leek het weer te doen. Dacht ik . Maar de monitor bleef zwart. Toeval bracht mijn zoon bij mij op bezoek en zijn diagnose was helder. Kapot, geen leven meer in te krijgen. Houdbaarheidsdatum voorbij. Samen reden we naar de stad en kochten daar een nieuw scherm. Of ik er ook een pixelgarantie bij wilde, vroeg de verkoper. ‘Ja. meneer, bij zo’n goedkoop scherm worden ze niet allemaal getest. Bij 4 dode pixels ruilt de producent hem in. Bij 1 tot 3 dode pixels en met de pixelgarantie à € 14,95 dekken wij dat risico.’ Ik keek met een gezicht waar de vraagtekens vanaf spatten naar mijn zoon en kreeg een verkorte cursus pixelkunde en schafte, voor de zekerheid, de garantie aan.
Thuis bleek er geen pixeltje te ontbreken. Ik kijk naar een stralend scherm, met nog een dag of 10 pixelgarantie.