Dit stukje zet ik op mijn site vlak voor ik vertrek. Ik schreef het zondagavond na bijna 2 uur Zomergasten. Een plezierig gesprek, maar ik ben bevooroordeeld. Ik mag Marc-Marie Huijbregts wel. Kan goed begrijpen dat er mensen zijn die hem verafschuwen. Ik niet. Herkenning? Hij heeft ook sociale academie gedaan. Dat is in ieder geval een overeenkomst. Is een dag voor mij jarig. Allebei boogschutter. En ik woonde 3 jaar bij mijn getrouwde broer, zoals Marc-Marie een tijd met zijn zus woonde. Een filiaal van hun ouderlijk huis noemde Huijbregts dat. (Of was het diens therapeut die het zo analyseerde?) Mooi beschrijving van mijn wonen bij broer Ton en zijn vrouw in Eindhoven tijdens mijn studie in Eindhoven. Nu pas herken ik dat als een filiaal van ons ouderlijke huis in Nijmegen.
Ik ben op weg naar Engeland. In drie trajecten. Vandaag rijden we naar Calais. De tomtom kon zelfs het hotel vinden waar we daar overnachten. Einde eerste traject. Morgen met de boot van Calais naar Dover. 1½ uur varen. Tweede traject. Dan 350 kilometer naar Ruardean. Derde traject. Ik schrijf het woord traject zo vaak omdat ik het een geweldig woord vind. Een mooi beeld. Midden op de regenzondag wist ik al dat ik dit blog deze titel zou geven, zonder ook nog maar het geringste idee te hebben waar het over zou gaan. Totdat ik de drie trajecten voor me zag. 2x 350 kilometer gescheiden door 1x 35 kilometer met de boot. Zeer overzichtelijk. Maar hoe overzichtelijk ook, toch altijd weer een beetje spannend. Reisefieber. Geen angst, dat is een te groot woord, koorts is misschien zelfs te veel. Verhoging, vooruit dat wil ik wel toegeven.
Zondag was er geen tussen de buien door. Er was regen. In de regen is de auto dus geladen. Twee koffertjes, een doos met leeftocht, een doos met boeken, twee golftassen en een fietsendrager. En straks drie weken samen. Veel tijd om nog eens na te denken over de filialen van je ouderlijk huis die je in de loop der jaren hebt gesticht en verlaten. Eindhoven, Nijmegen, Arnhem, Hatert, Nijmegen-Oost . En de trajecten in de tijd daartussen.
Archieven
- oktober 2021
- juli 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
Links