Een paar maanden geleden was een vriendin jarig. Wat geef je iemand die alles al heeft? Ik nodig haar uit voor een etentje. Gisteravond was het zo ver. Ik reserveerde een tafeltje voor twee in een plezierig restaurant waar het heel druk was. Het eten was voortreffelijk, maar de pauzes tussen de gangen erg lang. Lekker maar lang. Het gezelschap was genoeglijk, dus wat maakt het uit.
Een paar maanden geleden trouwde ik een bruidspaar. Sommige bruidsparen draaien muziek tijdens de ceremonie en dit paar had een vrolijk liedje uitgekozen. “Wat ook een ander zegt” van Lucky Fonz III in de uitvoering met Janna Schra. Een wijsje dat zich ook via de gezellige videoclip onmiddellijk vast zet in je hoofd en er voorlopig ook niet meer uitgaat. Ik had Lucky Fonz III een paar keer op tv gezien bij De Week draait Door, maar verder kende ik niets van hem.
Terug naar het terras van het Berg en Dalse restaurant waar ik gister zat. Het was een mooie avond. De eerste twee gangen van de maaltijd aten we buiten. Alle tafeltjes bezet. De genoeglijkheid van een milde avond, gebabbel en rondkijken naar de andere mensen. Ik kijk rechts van me en een tafeltje iets verderop zitten drie mensen. Duidelijk een vader en moeder met een oude zoon. Ik kijk nog eens en zie dat de zoon Lucky Fonz III is, wiens vrolijke videoclip ik vele malen op You Tube gedraaid heb ter voorbereiding van dat eerder genoemde huwelijk en omdat ik het zo’n lekker deuntje en dansje vind. Nu ik hem herken, zet het liedje zich ook weer vast in mijn hoofd en de hele avond deint het in mijn oren: “Wat ook een ander zegt…”. En de heerlijkste gerechtjes, de heilbot, de eend, het chocoladedessert worden begeleid door het aanstekelijke melodietje.
Bij het weggaan komt Lucky Fonz III langs ons tafeltje. Ik spreek hem aan over het liedje dat als een oorwurm de hele avond in mijn hoofd heeft geklonken. Ik kom er achter dat hij Nijmegenaar is (“Mijn ouders wonen hier om de hoek.”) Het liedje wordt nog leuker.