Zondagmiddag. Sonsbeekpark, Arnhem. De medewerkers van het instituut waar Gade aan verbonden is, waren te vinden op een bedrijfspicknick. Het is een fiks gezelschap, want ook de aanhang was uitgenodigd. Ik mocht ook mee. Verzamelpunt was het instituutspand. Vandaar trokken we gezamenlijk op, het park in. De venijnige klimmetjes in dit park zijn fnuikend voor mijn wankele conditie. Na een wandeling van 20 minuten, hijg, hijg, kwam ik in een soort kuil waar standjes stonden met eten en drinken en een band aan het soundchecken was Die kuil heet de Ronde Weide. Een naam die klopt. Er was gras en de kuil rond. Voor ons lagen er kleden uitgespreid en stonden picknickmanden vol met heerlijks klaar. de voorbereidingscommissie had zijn werk terdege gedaan. Salades, muffins, sandwiches, taco’s, fruitsalades, yoghurt en wat dies meer zei. Aan het einde van de middag bleven er als in een bijbels verhaal nog manden vol etenswaar over. In die Sonsbeekkuil waren we niet de enige. De kuil liep helemaal vol. Elke zomerzondag is er daar een programma. Deze middag speelden er twee bands, waarvan ik de namen alweer vergeten ben omdat hun spel mij geen enkele reden gaf ze te onthouden. Maar de muziek droeg wel bij aan de ontspannen sfeer. Het was zo’n middag van vrijblijvend babbelen, lekker snoepen en weer eens frisbee gooien. Hoe lang was dat geleden dat ik nog met een frisbee speelde. Ik herinnerde mij dat ik daar destijds redelijk bedreven in was en mag van mij zelf zeggen dat de huidige werkelijkheid nog redelijk overeenkomt met de herinnering.
Ik picknick de afgelopen jaren weinig. Heel vroeger toen ik nog een klein manneke was heel vaak. Vanuit ons bovenhuis vlak bij de Waalhaven gingen ik dan met mijn ouders en misschien nog een broer of zus, op warme dagen, verkoeling zoekend, naar wat we de kop van de haven noemde. Het stuk dijk met links de rivier, rechts de haven. In een mand een oude deken om op te zitten en beschuit, aardbeien, een fles Exota. Vandaag zaten er in de fruitsalade ook aardbeien, heel veel aardbeien. Langs het picknickkleed stroomde geen rivier.
Archieven
- oktober 2021
- juli 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
Links