Koopje

Afgelopen zaterdag was, zoals mijn meeste zaterdagen, gewijd aan stadsbezoek. Eerst een kop koffie, cappuccino om precies te zijn, op een terras en toen kleren kopen. Nu had ik twee weken geleden al een zomerjasje en dito broek gekocht, maar nu kreeg ik van mijn vaste herenmodewinkel de afgelopen week ook nog een aanbieding in de bus: een broek en bloes voor een vriendenprijsje. Daar wilde ik toch wel even langs. Bovendien moesten we ook nog koffie hebben en had Gade nog iets te verhapstukken met een paar Jan Jansenschoenen.
Ik geniet van kleren kopen bij mijn vaste adres. Plezierige bediening, geen geleuter en ik vermoed steeds een grote mate van deskundigheid. Verkopers die hun vak verstaan en zo kwam ik zelfs met twee pantalons en bijhorende overhemden naar buiten. De voorjaarskorting op mijn aankoop was aanzienlijk. Meer dan € 130,-. Had ik nu geld uitgegeven of verdiend?
Toen even bij Jan Jansen langs. Hij was warempel zelf in de zaak, waar wij hem vertelde dat wij gisteren bij zijn prijsuitreiking waren geweest waar hij de cultuurprijs van de stad kreeg. Nu pas feliciteerde wij hem daarmee en hij boog zich hoogst persoonlijk over de schoenen van Gade, waarin een nieuwe veter gevlochten moest worden. Een ingewikkeld procedé. “Dat heb ik toch wel lastig ontworpen”, verzuchtte hij. En verzekerde Gade dat het personeel het keurig zou verzorgen. Wij lieten de schoenen achter en er zou gebeld worden als ze klaar waren.
We waren nog niet thuis toen de telefoon ging. Het veterprobleem was vlekkeloos opgelost. Gade weer naar stad, haar schoenen opgehaald. Ze bleef lang weg. Toen ze terug kwam, glimlachte ze breed: “Ik heb ook nog een jurkje gekocht in dat leuke winkeltje in de Van Welderenstraat. Fors afgeprijsd!” Had Gade nu geld uitgegeven of verdiend? Hoe dan ook, wij gaan fraai gekleed de zomer in, voor een koopje.