Ooglapje

Keurig op tijd was ik gistermiddag in het ziekenhuis. Natuurlijk moest ik even wachten, want ik heb het zelden meegemaakt dat aan het eind van de dag specialisten nog op schema lopen. Er moest een echo van mijn rechteroog gemaakt worden. Een week daarvoor was ik voor mijn jaarlijkse oogcontrole onderzocht. Dan wordt gekeken of mijn diabeet zijn invloed op mijn gezichtsvermogen heeft. Het onderzoek wees uit dat dat niet het geval was. Maar de optometrist had wel iets anders geconstateerd en daar moest die zelfde middag ook de oogarts nog naar kijken. Op mijn netvlies zat een plekje dat in het mildste geval een verkleuring kon zijn, in het ergste geval een kanker. Een eerste waarneming wees daar niet op. Het euvel was mooi vlak en de adertjes liepen mooi recht door het plekje heen. Op de polaroidfoto’s was het plekje duidelijk te zien. De vriendelijke oogarts vond het ook nodig toch een echo te maken. En daarvoor was ik gisteren weer in het ziekenhuis. Op internet had ik mij al laten voorlichten. Mocht het ergste aan de hand zijn dan was bestraling nodig, mogelijk zelfs een operatie nodig en als het helemaal reddeloos was zou het oog verwijderd moeten worden. Er blijken meebewegende kunstogen te bestaan. Dat stond mij helemaal niet aan. Als dat het geval zou zijn, nam ik wel een ooglapje. Je overschreeuwt al gauw je eigen ongerustheid.
Gade ging mee naar het ziekenhuis, want mogelijk zou ik gedruppeld worden en dan was autorijden uit den boze, terwijl ik ’s avonds toch in Den Bosch moest zijn om met dochterlief naar een musical te gaan. De oogarts smeerde mijn oog met gel in. Een echo wordt gemaakt door het gesloten ooglid heen. Zo’n tien minuten was hij bezig. “Kijk eens naar boven, kijk eens naar beneden.” Met gesloten oogleden is het moeilijk kijken, maar ik snapte wat hij bedoelde. Na 10 minuten zei hij: “Ik kan niets vinden.” “Zoek maar niet verder”, antwoordde ik.  Elkaar stevig vasthouden liepen Gade en ik breed glimlachend het ziekenhuis uit.
Een opgeluchte vader at ‘s-avonds met zijn dochter op een warm lenteterras en samen zagen zij een spetterende voorstelling van “La cage aux folles”.