Nu vier weken geleden verliet ik het ziekenhuis met de mededeling dat ik zo goed als uitbehandeld was. Hart- en nierfalen zijn in een in een fase beland dat er alleen nog sprake kan zijn van symptoombestrijding. Ondanks de goede zorgen en de liefdevolle aandacht van het verplegend personeel was het voor mij meer dan duidelijk dat ik deze mogelijk laatste fase van mijn leven niet in een ziekenhuisbed wilde doorbrengen. Daar in die lichte kamer werd het mij steeds duidelijker dat ik naar huis wilde. Als het dan toch aan het aflopen was dan maar liever gewoon thuis. Ik kreeg visioenen van mijn zonnige achtertuin, waar ik al koffiedrinkend met Gade genoot van de koesterende zon en samen met haar terug kon kijken op een een mooi en rijk leven, genietend samen van de de dagen die ons nog gegeven waren en in het rede komen met de term die de medisch specialisten voor deze levens- of was het stervensperiode gaven; ik was naar hun zeggen terminaal. En met die stempel had ik in een ziekhuis niets meer te zoeken. Ik wilde naar huis! Eventueel nog mogelijke behandelingen zouden niet meer tot herstel leiden, hooguit de symptomen wat bestrijden.
Terminaal. Dat wat ik bedacht had kwam uit. Het is goed, heel goed om thuis te zijn. Het bestaan voltrekt zich nu in een heel laag tempo. Ik word met heel veel zorg omgeven. Mijn belangrijkste vervoermiddel is de traplift die mij van de begane grond naar de eerste verdieping brengt. Op beide etages biedt een rollator mij de nodige steun. Een steun waarvan niemand weet hoe lang ik die nog nodig zal hebben. Aan terminaal is geen tijd verbonden, alleen de zekerheid dat die afloopt, maar hoe lang…
Terminaal, het klinkt zo dreigend, zo hospitalig Een paar dagen geleden kon ik niet op dat woord komen. Mijnheer Parkinson zit ook niet stil. En ik had het over ’transvaal’. Transvaal klinkt in mijn oren vriendelijker dan terminaal. Laten we het er maar op houden dat ik transvaal ben. Transvaal daar komt geen ziekenhuis meer aan te pas.
Terminaal kon ik geen blog meer schrijven, transvaal lijkt dat weer met wat moeite te lukken.
Archieven
- oktober 2021
- juli 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
Links
Lieve Ome Jan. Je maakt me zo blij met deze blog. En verdomme in de transvale periode komt de humor weer om de hoek. Maak er een mooie tijd van, maar dat is Gade en jou wel toevertrouwd. Ik heb met Ineke, jouw lieve nichtje gezoomd en we hebben veel gelachen om anekdotes waarin jij de hoofdrol speelde. Blijf nog maar lang transvaal. Lieve groet Jan-Herman Lamers
Dag Jan, wat mooi zoals je dit bericht hebt geschreven. Moet het even goed tot me door laten dringen, Transvaal, terminaal, het is en blijft beroerd. Fijn dat je weer thuis bent in je vertrouwde omgeving en ik wens je van harte dat je daar nog heel lang mag genieten en nog in de gelegenheid zult zijn om af en toe een stukje te schrijven !
Veel sterkte Jan en voor jullie beiden de hartelijke groeten.
🍀 Inge van der Wolk
Ik hou van jou Ome Jan! Wat een mooi stukje weer… Dikke knuffel van je Nichtjes
Sterkte Jan. Blijf genieten, denken en schrijven.
Je avonturen met jou zitten voor eeuwig in mijn hoofd.
Rob Jaspers
Gek dat je zoveel goede herinneringen hebt aan iemand die je maar een paar keer in je leven bent tegengekomen.
Ik koester ze.
Voeg er nog maar een paar aan toe, ik heb die nieuwe leesbril niet voor niets.
Dag Jan, wat fijn weer van je te horen!!
Zat ons niks lekker die maand stilte, nu weer voorwaarts en mars, ook al is dat met een rollator en de traplift, niks mis mee…
Harrie zal het volkomen met ons eens zijn!
groetjes van ons
Dag Jan, wat een mooie column weer, ik miste je al. Ook een trieste column want nu in je transvale fase maar ik hoop op nog wel een poosje mooie columns en wens je nog veel fijne dagen in je eigen huis en tuin.
Lieve Jan,
Ben verheugd weer een berichtje vsn je te lezen. Vraag dagelijks aan je overbuurvrouwen hoe het met je is. Fijn om zowat te lezen. Geniet van de mooie dagen met Gade,
Liefs Els
Dag Jan.
Maakte me al zorgen dat je dagelijkse aanbieding stokte. Probeer maar van de tijd nog te maken wat je graag zou willen. Heel veel sterkte en liefde Ook voor Gade. . Ik blijf je in de gaten houden.
Jack.
Haal het onderste uit de kan, Jan in de transvale fase van je leven, en beloof je oude cultureel werk makkers dat je nog lang niet van plan bent Pierre en Eugenie en Martinianus en Marianne en Lidwien en Hans en Eerwaarde Heer Onstenk achterna gaat!!
Geniet nog even van je leven zover dat kan bedankt dat jij mijn vaders buurman bent geweest liefs, Mary Puts
Geniet zoveel mogelijk van transvaal en alle omliggende gebieden Jan.
Veel sterkte en houd je taai!
Hallo Jan, mooi te lezen hoe je jezelf blijft, zoals we je allemaal kennen. Autonoom. Onafhankelijk. Mentaal bewonderenswaardig sterk. En uiteraard stilistisch onevenaarbaar!
Hartelijke groeten van Frank