Ooit waren wij een echt Nijmeegs gezin. Mijn vader en moeder waren hier weliswaar niet geboren, maar al hun kinderen, mijn broers en zussen, wel. Van dat gezin ben ik de enig overgeblevene. Met uitzondering van mijn oudste broer is verder iedereen, mijn ouders, mijn jongste broer en mijn twee zussen in Nijmegen gestorven. Schept toch ook een band.
Hoe anders is dat bij de volgende generatie. Alleen mijn zoon woont in Nijmegen, zijn zus in ‘s-Hertogenbosch en mijn drie oomzeggers wonen in Eindhoven, Groningen en Issegeac (Frankrijk). De familie is uitgevlogen. En toch heb ik nog steeds het onuitwisbare gevoel dat wij Nijmeegs zijn. Al is dat natuurlijk zeer discutabel, zeker als ik moet toegeven dat mijn kinderen in Arnhem, Gelders hoofdstad, zijn geboren. Ach ja, er is geen koe zo bont of er zit wel een vlekje aan.
Die Nijmeegse achtergrond betekent ook dat veel van ons groot geworden zijn in een omgeving waar het dialect van de stad duidelijk te horen was. De wat schelle è laat zich nauwelijks verbergen en een van mijn broers wist met overtuiging te melden dat je een woord moest spellen met de v van fiets. Gade betrapt mij geregeld op de hypercorrectie die van een v een f maakt of van de z een s. Toch werd er bij ons thuis niet echt plat gepraat, maar nestelde dat taalgebruik zich ook in onze vocabulaire.
Telefoon van mijn neef. Na een buitenlands avontuur is hij weer terug in Nederland, in Groningen. Vanuit Nijmegen toch eigenlijk ook al buitenland. Hij vraagt mij of ik het woord ‘netsen’ ken. Onlangs gebruikte hij dat woord maar kreeg daar in het Hoge Noorden te horen dat dat een voor hen onbekend woord was. Ik ken het wel degelijk. Netsen is een beetje vervelend, zeurderig ruziënd met elkaar omgaan. Misschien wat plagerig, maar met een vervelende grondtoon. Tot mijn schande moet ik bekennen dat het woord niet opgenomen is in het Nimweegs woordenboek dat ik jaren geleden met twee anderen samenstelde. Maar Neef is opgelucht dat ik het woord wel ken en ik kom er via Internet achter dat het uit het Bargoens stamt en Gelders is.
Mijn zoon en dochter gingen, kinderen nog, vaak netsend met elkaar om. Gelukkig zijn ze dit mogelijk Arnhemse trekje nu kwijt.
Archieven
- oktober 2021
- juli 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
Links
Gênig ferhaoltje, Jan.
Wij kregen het vroeger thuis vaak te horen als we onderling aan het kibbelen waren. Zit niet zo te netsen, zei mijn vader dan.