Gemak

Gemak dient de mens. Zo is het maar net. Ik heb het idee dat met het stijgen der jaren ik dat zinnetje steeds meer als excuus gebruik voor mijn wat luie aanwezigheid op dit ondermaanse. Ik doe weinig meer, geniet van mijn arbeidsloos bestaan en heb verder nog maar weinig verplichtingen. In mijn agenda staan nauwelijks nog dwingende afspraken terwijl ik ook dondersgoed weet dat mijn lijf gebaat zou zijn met wat meer beweging. Maar de jaren dat ik actief drie, soms zelfs vier keer per week op de golfbaan 18 holes liep liggen al weer ver achter mij. Zo goed als moeiteloos wandelde ik toen op de mooie plekken waar golfbanen meestal gesitueerd waren. Met mijn conditie was weinig mis.
Hoeveel anders is dat nu. De laatste weken heb ik zo goed als niets gedaan. Nadat ik een tijdje geleden met fiets en al tussen de struiken belandde na een te wilde poging een fietspad op te draaien heeft mijn lijf een fikse opdonder gekregen. Zo op het oog viel de schade erg mee, maar het adrenaline shot dat met de val gepaard ging bleek de effecten van Parkinson te versterken. Althans dat vertelde vandaag mijn fysiotherapeut die gespecialiseerd is in het behandelen van patiënten met dat soort klachten. Een tijdje geleden, voor mijn val, had ik al een afspraak met hem gemaakt. En afspraak is afspraak. Weinig gemotiveerd ging ik vanochtend naar hem toe. Wel lichtelijk schuldbewust, omdat ik zijn eerdere adviezen om bepaalde oefening te doen nauwelijks had opgevolgd. Even had ik het idee dat ik gemakkelijk van mijn bezoek aan hem afkwam, want nog voor de Minister-President zijn toespraak hield met de nieuwe strengere lockdown maatregelen lekte uit dat contactberoepen, waaronder fysiotherapeuten, hun werk moesten staken. Maar de MP noemde dat beroep juist als een van de uitzonderingen. Daar ging mijn smoes.
En zo ging ik aan de slag in de oefenruimte. Ik deed meer dan ik dacht te kunnen. Ik bewoog in dat halve uur meer dan ik de twee weken daarvoor had gedaan. “Elke dag even twee keer naar buiten, al is het maar de straat open neer”, is zijn advies. Wie weet, gaat mijn wilskracht het dan toch winnen van mijn gemakzucht?