Facebook houdt van alles voor mij bij. Zelfs dingen waar ik niet om gevraagd heb. Ik krijg dan een berichtje van meneer of mevrouw Facebook. Ik ben nog zo naïef te denken dat het om mensen gaat die daar achter zitten, zeg maar een antropomorfisering van de algoritmes. Dat maakt het voor mij mogelijk toch het idee te hebben dat ik iets van de ingewikkelde materies snap. Zo kreeg ik vandaag het volgende berichtje: ” We hopen dat je het leuk vindt om terug te kijken op je herinneringen op Facebook, van de recentste herinneringen tot die van lang geleden.” Het berichtje gaat vergezeld van een foto die ik op deze dag in 2013 op Facebook plaatste en laat de laurierstruik in onze achtertuin zien die bijkans lijkt te bezwijken onder een vracht sneeuw waarvan ik bijna vergeten was dat die hier kon vallen. Om de foto nog wat meer reliëf te geven meld ik dat die dag o,2°C vroor en er gedurende bijna 5 uur maar liefst 7,2 mm neerslag viel. Vandaag was het een droge dag met temperaturen rond de 7-8º C. En of het geen winter was stonden weer eens een tijdje met de buren buiten te praten.
Even leken we de lente al te kunnen ruiken, maar meneer of mevrouw Facebook maakte mij met zijn herinnering duidelijk dat het niet de aankomende lente was die zich al liet zien. Er is veel meer aan de hand, dat valt toch niet meer te ontkennen. De winter lijkt niet meer te weten hoe die zich moet gedragen. De warmste januari ooit ligt achter ons. 6,2ºC. In 2013 was dat nog 2,1ºC!
