4/10

Vandaag is het feest van de Heilige Franciscus, maar dat realiseert lang niet iedereen zich. Voor de meeste mensen is het vandaag Wereld Dierendag. Franciscus kon, naar men zegt, met de dieren praten. Het is dan ook niet verwonderlijk dat die twee dagen samenvallen. Dieren staan op een dag als vandaag centraal. Graag geef ik dan ook gehoor aan het verzoek van Harrie, onze bloedmooie zwarte poes, die, alhoewel ik het katse gemiauw van hem niet altijd begrijp, mij vroeg een groot deel van mijn zo goed als dagelijkse column door hem te laten vullen. Het woord is aan hem.

Mijn naam is Harrie. Die naam heb ik niet zelf uitgekozen. Ik weet ook wel dat het eigenlijk een jongensnaam is, maar daar heb ik mee leren leven. Waar ik mij wel groen en geel aan erger, miauw, is dat mijn baas het meestal over mij als ‘hij’ en ‘hem’ heeft. En ik ben wel degelijk een zij en een haar, ondanks het feit dat een dierenarts mij op zeer jonge leeftijd van wat vrouwelijke kenmerken heeft beroofd. Maar dat heeft mijn schoonheid niet aangetast. Ik kan zeer genieten van de vleiende woorden waarin mijn baas mijn schoonheid beschrijft en ik durf te zeggen dat daar geen woord van gelogen is. Ik ben van een onbeschrijflijke schoonheid. Ik neem op zulke momenten  het maar voor lief dat hij mij een fout geslacht toedicht. Ik ben een meisje, wat heet, miauw, een jonge poes in de bloei van haar leven. Als geëmancipeerde poes blijf ik het vreemd vinden dat mijn baas baas wordt genoemd, ook door het vrouwtje. Zij is voor mij veel meer de baas, omdat zij het is die mij mijn ochtendvoer geeft. De baas doet dat zelden, zeg maar, miauw, nooit. Voor mij is er maar een baas het dat is het vrouwtje. Poespower, ja ik spreek mijn talen.
Deze Dierendag kreeg ik vanmiddag zowaar wat extra kattensnoepjes. Dat was voor mij eigenlijk de hele viering van deze dag.
De baas zegt dat ik naar een afronding moet, want ik moet wel in zijn blog passen. Dan wil ik alleen nog maar mijn dank uitspreken aan de uitvinder van het kattenluik, dat mij in de gelegenheid stelt om als ik genoeg heb van de baas  even buiten te wandelen. Ik hoop dan wel dat Niki, de buurkat, goede zin heeft want die kan mij een stuk, miauw, chagrijnig zijn.
Ik wens u allen, behalve Niki, een zalige dierendag.