Ondertiteling

Gade en ik zijn nog niet met de bende die de Munt in Madrid overviel naar een ver land in Zuid-Oost Azië afgereisd. Deel drie van La Casa de Papel laten we even voor wat het is. Ik moet nog even bijkomen van de grote schietpartij in de tunnel en gangen onder de Munt waar bijna iedereen zo goed als ongeschonden is uitgekomen en elkaar weer lijkt te gaan ontmoeten om verdere avonturen te beleven. Nee, via Netflix blijven we nu even wat dichter bij huis om Anna Drijver en Tom Waes undercover te zien gaan in de Nederlands-Belgische grensstreek om daar een grote drugsbende aan te pakken. Zoals bekend ga ik hier geen filmverhalen na vertellen, bovendien kan ik de afloop nog niet verklappen omdat ik nog maar net bij aflevering drie zit. Aflevering een is goeddeels aan Gade en mij voorbijgegaan. De grote lijn van het verhaal konden wij volgen, maar het Vlaams was ons vaak toch te machtig. Persoonlijk ben ik een groot voorstander van het spreken van je moers taal en ben ik een aanhanger van het gebruiken van je plaatselijke dialect. Ik spreek tenslotte uitstekend Nimweegs, maar het Vlaams gaat mij nu soms te ver. Brabants ligt mij veel gemakkelijker in het oor. Ik weet dat Vlamingen laarzen botten noemen en zelfs dat een buitenwipper iemand is die als uitsmijter bij café’s en clubs zijn geld verdient, maar als er een dialoog tussen Vlamingen aan de orde is heb ik hoogstens een vermoeden waar ze het over hebben. De finesses gaan voor mij toch verloren. Ook Gade, toch veel dichter bij die grensstreek opgegroeid, krijgt lang niet alles mee.
De 10-delige serie is in bijna tweehonderd landen te bekijken. Ondertiteld in de landstaal. Via een keuze-menuutje kun je de taal kiezen.Voor Nederlands zijn er zelfs twee opties. Nederlands en Nederlands(België). We gaan voor de eerste en de dialogen, in welke taal of met welk accent of dialect dan ook zijn nu voor ons glashelder te volgen. De serie wordt er alleen maar mooier op.