Ik ben op een bovenhuis geboren. Het tuintje daar bestond uit een hoekje met vetplantjes op een schier onbereikbaar platje. Door ingewikkeld met een stoel uit een raam te klimmen was dat plekje bereikbaar. Ik verhuisde naar een flat en daar waren zelfs geen vetplantjes op een ontoegankelijke plaats. Mijn eerste echte tuin lag bij de doorzonwoning waar ik met gezin kwam te wonen. Mijn eigen gezin inmiddels. Ik was toen al bijna 30. Il avait 30 ans et découvrait le jardin. Wie die tuin onderhield? Vooral mijn toenmalige echtgenote, denk ik. Ik maaide het gras, legde een kippenhok aan, groef een zandbak en plantte een klimboom voor de kinderen. En maakte een hek om hen binnen de tuin te houden. Een hek dat in een tuigdorp niet zou hebben misstaan. Later kwamen er zowel in de voor- als achtertuin ook nog een vijver, maar daar heb ik geen hand naar uitgestoken. Ik ben niet zo van tuinieren. Ik noem mij geen tuinman.
Jaren verder zijn we. Verhuisd. Gade en ik hebben een tuin. Liever gezegd Gade heeft een tuin en ik kijk er naar. Haar vingers zijn groen. Zij doet veel in de tuin en zorgt elk jaar weer voor een uitbundige kleurenpracht in minstens 3 van de 4 seizoenen. En heel af en toe roept zij er een echte tuinman bij. Hij heeft een voornaam als zou hij het aards paradijs mee aangelegd kunnen hebben. Michaël is weer bezig. De laurier is bijgesnoeid, de aangewaaide wilg verhaardhout, de hortensia verplaatst in afwachting van een geringe uitbreiding van het terras, het hek weer recht gezet en de voorbereidingen zijn gemaakt voor het plaatsen van een schapenhek. De ginkgo die een paar jaar geleden door hem dicht op de erfscheiding werd geplaatst zal pas over 30 jaar zo groot zijn dat de rijdende rechter er misschien aan te pas moet komen. En niemand zal dan meer weten dat Eric en Monique, de toenmalige buren het goed vonden dat de boom daar kwam te staan . Voor het eerst wordt de boom gesnoeid. Een tak er af. En de vuurdoorn die op het eerste oog dood leek, heeft ergens diep in hem nog leven. Michaël is bezig. Wordt het lente?
Archieven
- oktober 2021
- juli 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
Links