Dutje

Ik ben een goede slaper. Vaak heb ik het idee dat ik al slaap voordat mijn hoofd het kussen raakt. Mijn slaap is diep, heel diep. Maar ik heb het ook altijd heel druk in mijn slaap. De dromen tuimelen over elkaar heen en uit betrouwbare bron heb ik vernomen dat ik gedurende de nacht ook hele overigens verder onbegrijpelijke redevoeringen afsteek. Van tijd tot tijd beweeg ik tijdens die dromen ook uitbundig. Het gebeurt niet zelden dat ik in de nacht zonder daar weet van te hebben de spullen die op het nachtkastje staan er af mep. Leeslampjes en wekkerradio’s belanden op de grond en nog niet zo lang geleden sloeg ik mij een blauwe duim doordat ik in mijn droom een splijtende smash tijdens een volleybaldroom sloeg. In mijn dromen en tijdens mijn slaap kom ik aan de beweging toe die ik overdag zo ontbeer. In mijn dromen loop en fiets ik heel wat af, beklim steile wanden en dwaal door mij steeds bekender wordende bossen. Dromen die zich herhalen en  mij brengen naar plaatsen de ik steeds meer herken. Zo droom ik geregeld over een station dat mij ooit volslagen onbekend voorkwam, maar waar ik nu blindelings de weg in kan vinden. Met enige regelmaat droom ik ook nog over mijn laatste werkdag. Mijn bureau is zo goed als leeg en ik weet dat ik de volgende dag niet meer terug hoef te komen, maar er is niemand om mijn naderend afscheid enige luister bij te zetten.
Waarom al dit geneuzel over slapen en dromen? Misschien wel omdat het een hobby van mij is. Is iemand anders druk bezig met modeltreintjes of vinylverzamelingen, mij kun je voor een dutje en een mooie droom wakker maken.
En ik kom er ook op omdat ik net uit mijn middagdutje ontwaakt ben. Ik keek even naar het wekelijkse vragenuurtje in de Tweede Kamer. Een van de beste slapmiddeltjes die ik ken.