Stukje

Mijn dag is niet compleet als ik niet mijn 300+ woorden heb geschreven. Het lijkt of de zin van mijn bestaan pas vorm krijg als ik aan een stukje heb gesleuteld. Het is een van de weinige verplichtingen die ik mij zelf heb opgelegd.Een verplichting die mij doorgaans alleen maar genoegen verschaft. Gisteren heb ik mijzelf voor een keertje van die verplichting ontslagen. Dat kwam omdat de dag al rijkelijk gevuld was met plezierige sociale bezigheden. Ik had bijna weer ‘verplichtingen’ geschreven, maar daarmee zou ik die mij zelf opgelegde activiteiten onrecht doen. Het waren geen verplichtingen, ik had ze ook niet kunnen doen, maar ik koos er voor ze wel te doen.
De zondagochtend was, zoals de laatste weken gebruikelijk bij mij, gereserveerd voor kerkbezoek. Dat wekelijkse uurtje bezinning dat ik net zo nodig heb als mijn geregelde bezoek aan het zwembad. Lichaam en geest komen zo aan hun trekken.
De middag fietsten Gade en ik naar een net buiten de stad gelegen uitspanning waar vrienden ons en nog heel wat anderen hadden uitgenodigd voor de gezellige viering van hun zilveren bruiloft. Er was taart en koffie, champagne om te toosten en heel veel smakelijke hapjes tussendoor. En er waren toespraken, liedjes en felicitaties met muziek. Gade en ik zijn ruim zestien jaar getrouwd. Gade vult altijd aan met “maar wel al 30 jaar bij elkaar!” Maar een feest staat pas gepland op 28 januari 2027. Uiteraard DV.
We komen heel laat in de middag, zeg maar vroeg in de avond weer thuis. Diep in mij leeft dan de drang om toch nog een stukje te schrijven, maar er is ook de verleiding om samen op de bank naar wat afleveringen van het tweede seizoen van ‘Handmaid’s tales’ te kijken, waar wij op slinkse wijze toegang toe hebben. Verleiding zijn er om aan toe te geven, zei Oscar Wilde al. Ik kies voor een avondje op de bank. Op Facebook dicht ik mij een vrije dag als blogger toe. Die mededeling krijgt meer reacties dan doorgaans de aankondiging van mijn stukjes. Niet schrijven maakt meer los dan wel schrijven! Maar ik blijf doorgaan, misschien wel wat vaker een snipperdag als blogger.