Verjaardag

Ik ben in een aantal  verre landen geweest. Rusland, Taiwan, Japan, Nicaragua, Slowakije om er maar een paar te noemen. Eigenlijk waren dat maar oppervlakkige bezoeken, vaak aan mijn werk gerelateerd en eigenlijk te kort om mij op antropologische wijze te verdiepen in het gezinsleven. Alsof ik überhaupt daartoe de kennis en kunde zou bezitten. En ook al kwam ik in de meeste landen ook bij mensen thuis op bezoek, ik maakte er nimmer een verjaardagsfeest mee. Dat is jammer, want graag had ik hier vandaag een vergelijkende studie willen schrijven over het vieren van verjaardagen in de door mij bezochte landen. Maar dat zit er dus niet in. Maar ik kan het wel hebben over het vieren van Nederlandse verjaardagen. Het zou mij niet verbazen als een aanvraag bij de UNESCO om het vieren van verjaardagen op de lijst van immaterieel cultureel  geplaatst te krijgen niet gehonoreerd zou worden. Dat is toch minstens even specifiek voor onze volksaard als, om maar wat te noemen, krulbollen in Zeeuw-Vlaanderen, het vendelen in Gelderland en het heggevlechten of de Boxtelse Heilig Bloed processie. Voorbeelden uit een heel lange lijst waarop ook de Nijmeegse Vierdaagse en het blokgooien in Roden figureren. Heel veel van de zaken op die lijst zijn mijn volkomen onbekend, maar als het sinterklaasfeest er op staat dan hoort de verjaardagsviering er zeker bij. Want de verjaardagsviering geeft toch het gevoelen van het volk zeer weer.
Ik kom net van de viering van de verjaardag van de overbuurvrouw. Let wel ik zeg de viering. Haar echte verjaardag is pas over een paar dagen, maar een beetje verjaardagsfeest gedoogt dat het iets eerder of later gevierd wordt. Ook is het niet ongebruikelijk dat zeker bij dames wat met de leeftijd gesmokkeld wordt. Zo viert mijn overbuurvrouw vandaag dat zij volgend jaar voor de vijfde keer negenendertig wordt. Het feest is niet compleet met een luidkeels meegezongen “Lang zal ze Leven”. En natuurlijk zijn er cadeautjes en van de kinderen tekeningen. Bij het ritueel horen zoenen en een door de jarige uitgesproken vaste formule van “Dat had je toch niet hoeven doen.” En er zijn hapjes en drankjes.
Voor mij is het duidelijk. Verjaardagsvieringen horen thuis op de inventarislijst immaterieel cultureel erfgoed. Zeker die van mijn overbuurvrouw.