Meer

Het wordt steeds meer. Het lukte nog aardig de hitte uit het huis te houden. Deuren dicht, ramen gesloten. Maar de warmte vindt voor ons onzichtbare kieren en gaten en neemt langzaam, maar onontkoombaar bezit van de woonkamer, keuken en slaapvertrek. De klamboe die boven het bed hangt werkt goed tegen de muggen, maar de warmte zal straks ook door de mazen van dat net glippen. Dan zal zelfs het laken dat nu nog als dek dient te veel zijn.
Zomer in Drenthe. We troosten ons met de wetenschap dat het in N nog twee graden warmer is en wordt dan hier. Schrale troost, die als zodanig geen verkoeling brengt. Daarvoor moet je in de plaatselijke grootgrutter zijn of in de auto op weg daar naar toe, beide gezegend met een goed werkende airco.
In de wat vroegere morgen was het goed fietsen in de schaduwrijke rijwiellanen waar de warmte geen vat op leek te hebben. De nog groene bomen -nog wel- die de paden overhuiven temperen de hitte. Maar allengs moeten zij zich ook gewonnen geven.De zon wint meer en meer terrein.
Dat alles noopt tot steeds minder doen. Siësta’s zijn daar waar de hitte dagelijkse kost is toch niet voor niets uitgevonden. De hele middag speel ik Spanjaard. Ik slaap, de warmte heeft geen vat op mij.
De dag, zeker de middag, is goeddeels gevorderd. Tijd om even goed af te koelen. Op naar het Blauwe Meer. Het is even lopen, een paar honderd meter van parkeerplaats naar strand. Een strand dat op dit uur van de dag ruimte biedt, veel ruimte. Hoe anders zal dat uren eerder geweest zijn. Een meer mudvol gekoelde zonzoekers, een zon die niet te ontwijken is.Het is heerlijk in het water. Kom, haal de cliché’s maar van zolder. Zomer, hitte, koperen ploert, puffen, hoge druk, veel drinken. Drie dagen een beetje afzien en meer niets doen. Hittegolf!