7-1

Ik heb me nauwelijks geïnstalleerd of het eerste doelpunt is al gevallen. Ik heb nog maar net mijn kopje koffie naast me neergezet, gezien hoe de eerste aanvalsgolf van de Brazilianen gesmoord is als de stand al 0-1 aangeeft. Nog niets aan de hand. Ik kijk de wedstrijden van het WK meestal met mijn telefoon onder handbereik. Niet om te bellen, maar om Wordfeud te spelen. Gaat uitstekend samen. Een mens heeft niet voor niets twee ogen, een om de wedstrijd te volgen, het andere voor het schermpje van de telefoon om weer een nieuw woord te leggen.
Gade komt thuis. Zij is naar een concert geweest en raakt aan het vertellen over haar werk. Maar wat zij vertelt wordt in vijf minuten vier keer onderbroken voor weer een Duits doelpunt. Door het gesprek met Gade heb ik een doelpunt niet in de gaten. Ik denk dat ik kijk naar de herhaling van een vorig doelpuns, maar nee, het is weer een kakelvers nieuw doelpunt. Dat brengt de stand dan al op 0-4. Kort daarop gevolgd door 0-5.
De Duitse commentator, ik volg de wedstrijd op de Duitse tv, heeft het over complete waanzin. De ontreddering is van de Braziliaanse gezichten af te lezen. Close-ups van huilende toeschouwers. Voetballers met lood in de schoenen, niets lijkt meer te lukken en de Duitsers dartelend door de linies als ware het een onderling oefenpartijtje.
Ik probeer me in te denken of ik zelf ooit in zo’n situatie ben geweest, dat je weet dat er niets meer te redden valt, dat de desastreuze afloop onafwendbaar is. Nee, ik kan me zoiets niet herinneren of het moet zijn dat ik het op de meest adequate wijze zo verdrongen heb, dat het volledig uit mijn geheugen is gewist. Natuurlijk heb ik vast ook wel eens een fikse blunder begaan, maar die is nu niet meer dan een anekdote uit vroegertijd. Bovendien keek daar niet de halve wereld naar.
In de tweede helft scoort Duitsland nog twee keer. De Braziliaanse keeper ligt bij een van die doelpunten naast het doel dat hij verdedigen moet, zich afvragend hoe het allemaal zo kon komen. In de 90e minuut scoort Brazilië. Voor de eer of wat daar nog van over is.