Maandelijks archief: december 2019

Vandaag heb ik voor het eerst sinds maanden weer een pak aan. Nu ik al een paar jaar geen buitengewoon ambtenaar van de burgerlijke stand meer ben zijn er nauwelijks meer gelegenheden waarbij een pak tot de min of meer … Lees verder →

Toon is jarig. Toon is mijn neef. Ik kan het niet maken zijn verjaardag over te slaan. Toon zou dat mij blijven nadragen. Toon is eigenlijk nog het enige draadje dat mij bindt met familie van vaderskant. De tijd keert … Lees verder →

Zou de kogel dan nu echt door de kerk zijn? De conservatieven hebben 365 zetels in het Lagerhuis gehaald. Dat is een voor elke dag in het jaar, maar die constatering maakt het Britse kiesstelsel niet doorzichtiger. Een kiesstelsel dat … Lees verder →

Vanavond zal ik vast en zeker weer smullen van het derde deel van  ‘De Kolping: een volkswijk in renovatie’, de tv-serie over een Nijmeegse, zeg maar gerust Nimweegse, buurt. Die buurt gaat op de schop. Er worden huizen gesloopt, nieuwe … Lees verder →

Ik had een huis in Hatert. Wij trokken er in 1975 in. Een keurige hoekwoning met garage, een voortuin en een achtertuin. Precies groot genoeg voor ons vieren, vader, moeder, zoon en dochter. Een gezin uit het boekje in een … Lees verder →

Hoeveel huisartsen heb ik in mijn leven gehad? Die vraag komt in mij op nu ik op het punt sta van huisarts te wisselen. De eerste die ik mij herinner is dokter Schermer, die woonde aan de rand van het … Lees verder →

In 1968 kreeg ik mijn diploma Cultureel Werk. Vier mooie jaren waren er voor nodig om dat diploma te halen en in die tijd leerde ik dat kunst en cultuur op de een of ander manier konden bijdragen aan een … Lees verder →

De ‘Koffieclub‘ komt geheel vrijblijvend elke zaterdagochtend bij elkaar. De club is ooit, nu meer dan 10 jaar geleden, spontaan ontstaan rond de ronde tafel in het leescafé van de plaatselijke boekhandel. De  10 leden, 5 echtparen treffen, als zij … Lees verder →

Ik vind het altijd een wat mistroostig gezicht als ik varkens, koeien of schapen zie rondlopen met in hun oor zo’n groot geel merk met daarop een nummer. Een soort kentekenplaat, maar dan voor dieren. Het zal vast zijn nut … Lees verder →

Bij haar afscheid, nu al weer een oneindigheid lang geleden, kreeg Gade naast veel terecht gesproken mooie woorden ook de nodige flessen wijn die in ons zo goed als alcoholloze bestaan door op bezoek komende vrienden genuttigd zijn. En natuurlijk … Lees verder →