Maandelijks archief: januari 2019

Ik ben in een proces gestapt. Eigenlijk ben ik dat al bijna 23 geleden. Even dacht ik toen dat ik dood zou gaan, maar het bleek toch nog niet mijn tijd te zijn. Maar het signaal was duidelijk. Ik wist … Lees verder →

Ruim een maand geleden was ik jarig. Een verjaardag die ik voor mijn doen op bescheiden wijze gevierd heb. Maar hoe bescheiden ook, toch kreeg ik van verschillende kanten te horen of ik nog wensen had. In materiële zin zou … Lees verder →

De avond ervoor heeft Gade nog gezegd dat zij zo tegen negen uur de volgende ochtend de meneer verwacht die onze kruipruimtes komt isoleren. Dat lijkt doorgaans een alleszins christelijke tijd, maar geeft mij toch het gevoel dat het dan  nog … Lees verder →

Nee, de gang ligt niet bezaaid met felicitatiekaarten die Gade en mij gelukwensen met onze 17e huwelijksverjaardag. En ik denk niet dat dat alleen maar komt omdat er op maandag geen post bezorgd wordt. Zeventien jaar getrouwd, dat is nou … Lees verder →

Ik maak er geen geheim van dat ik sinds een half jaar weer een min of meer trouw kerkbezoeker ben. Juist in deze tijd waarin het instituut onder forse en terechte kritiek staat ben ik zo goed als elke zondag … Lees verder →

Wanneer kun je iemand herkennen als je vriend? Natuurlijk kan ik dat versje van Toon Hermans nu citeren dat als ik mij wel herinner ongeveer eindigt met “Pas als je iemand hebt die met je lacht en met je grient, … Lees verder →

Als ik de blogs van de laatste tijd nog een eens terug blader valt het mij op dat het wel erg veel over mij zelf gaat. Het is of alles om mij draait, dat er weinig buiten mij om gebeurt, … Lees verder →

Vandaag had ik eigenlijk elders moeten zijn. Als lijf en leden mij hadden toegestaan was ik eerder deze dag bij een crematie geweest en had ik nu bij een in memoriam-bijeenkomst acte de présence gegeven. Maar ik was er niet … Lees verder →

Als mijn nefroloog mij uit de wachtkamer komt ophalen vraagt hij mij of ik er bezwaar tegen heb dat twee studentes bij ons gesprek aanwezig zullen zijn. Natuurlijk heb ik dat niet. Ik heb niets te verbergen. Gade vergezelt mij … Lees verder →

Doorgaans neem ik het leven zoals het op mij afkomt. Een van mijn gespecialiseerde geneesheren noemt mij een blijmoedig mens en ik probeer mij zelf voor te houden dat dat niet ver bezijden de waarheid is. Ik geloof niet dat … Lees verder →