Maandelijks archief: november 2018

Telefoon. In het oplichtend schermpje zie ik dat het C is die mij belt. Het loopt tegen half elf, ik heb bijna mijn dagelijkse kruiswoordpuzzel in de krant klaar. C vraagt of ik het bericht ook heb gekregen. Ik weet … Lees verder →

Ik ben bezig met de afrekening van een fikse verkoudheid. Ik ruim de laatste restanten op van wat een griepje had kunnen worden. Door heel rustig aan doen heb ik dat kunnen voorkomen. Soms leek het er op dat het … Lees verder →

Ten onrechte maak ik in deze kolommen wel eens gewag van het feit dat ik nog maar zo weinig familie heb. Het is, denk ik dan, de prijs die je betaalt voor het feit dat je een nakomertje bent. Van … Lees verder →

De afspraak staat al een tijdje. Dochter zal op de zondagkoffie komen met haar aanhang. Nu is de plaats waar zij met vriend en zijn kinderen woont niet onoverbrugbaar, maar toch net te ver weg om spontaan gehoor te geven … Lees verder →

Ik neem het er vandaag nog maar eens van. Ik plak nog minstens een dagje aan mijn gammel zijn aan. Ik vind dat ik dat wel verdiend heb na een nacht fiks blaffend en niesend doorbrengen. Dat hoesten en proesten … Lees verder →

Ik weet niet of ik gewoon aan de beurt was of dat het telefoontje van mijn huisarts met de afdeling cardiologie de zaak had bespoedigd, maar ik kreeg een uitnodiging voor een controlebeurt. Dat mocht onderhand ook wel, want het … Lees verder →