Maandelijks archief: september 2018

Op de uitnodiging voor haar verjaardagsfeestje werd gevraagd om discokleren aan te trekken. Ik heb geen discokleren. Nooit gehad ook. Vroeger niet en nu al helemaal niet. Ik zou ook niet precies weten wat discokleren zijn, maar ik nam aan … Lees verder →

Van tijd tot tijd krijg ik de vraag voorgelegd wat ik met mijn dagelijkse stukjes doe. Eigenlijk niks.Ik schrijf ze met veel plezier, zet ze op het net en zoek er een plaatje bij dat ik gebruik om op Facebook … Lees verder →

Ik weet niet of dat alleen bij ons gebeurt of dat het een verschijnsel is dat ook andere mensen, huishoudens, gezinnen treft. Het is niet een wereldschokkend iets, niet iets dat je leven nu totaal op zijn kop zet, maar … Lees verder →

Terug van even weg geweest draai ik met mijn fiets ons straatje in. Een zonovergoten straatje. Het lijkt of het aantal zonuren ook gemeten kan worden aan het aantal mensen dat op het terras van de lunchroom op de hoek … Lees verder →

Ik schreef al geregeld over de vrijheid die mijn driewieler mij verschaft. Ik ervaar het als een waar genot om er de stad mee door te crossen of op een fraaie plek in de Ooijpolder een kop koffie te aan … Lees verder →

Op 30 mei 2017 vertelde ik het verhaal van mijn kaviaar-allergie. Daar hoeven we het nu dus niet over te hebben, al blijft het natuurlijk een mooi en bijna niet te geloven verhaal. Een chique verhaal ook, zeker omdat ik … Lees verder →

Ik heb maar sporadisch contact met mijn familie. Ooms en tantes heb ik niet meer, maar nog wel een hele verzameling neven en nichten, kinderen van de broers en zussen van mijn vader en moeder. Mijn ouders hadden heel veel … Lees verder →

Ik heb er niets van op de radio gehord of via de tv gezien. Een bericht in de krant is mij ontgaan. Maar een vriend stuurde mij een whatsappje waarin hij mij condoleerde met het overlijden van Marceline Loridan. Bij … Lees verder →

Een van mijn ‘hidden pleasures’ is het kijken naar het programma waarin drie B&B’s op tv met elkaar vergeleken worden en de eigenaren kort bij elkaars accommodatie ondergebracht worden. Zij beoordelen elkaar door een bedrag in een enveloppe te stoppen, … Lees verder →

Een paar dagen geleden vierde mijn tatoeage zijn zilveren jubileum. Ik weet dat nog zo goed omdat een dag nadat ik mij met een piep klein roosje had laten versieren ik getuige was bij het huwelijk van een allerbeste vriendin. … Lees verder →