Maandelijks archief: juli 2017

Over een paar dagen vertrekken we. Al is van vertrekken eigenlijk veel minder sprake als je gewoon in Nederland blijft. Toen het tijd was om vakanties te plannen zag ik het eigenlijk helemaal niet zitten naar een min of meer … Lees verder →

Ex en ik hebben de goede gewoonte om rond het midden van de maand juli te vieren dat, waren we bij elkaar gebleven, we zoveel jaar getrouwd zouden zijn. Rond deze tijd werd twintig jaar na onze trouwdag ook onze … Lees verder →

Ik had niet gedacht dat ik ooit nog iets van de Vierdaagsefeesten zou meepikken. De afgelopen jaren was ik druk doende met de Vierdaagse zelf als vrijwilliger in het Uitvoerend Comité en dat was voor mij voldoende. De feesten liet … Lees verder →

Ik sta op het punt naar bed te gaan als ik denk in de verte donderslagen te horen. Vreemd denk ik, daar is het weer toch helemaal niet naar. En tegelijk weet ik dat ik mij vergis. Dit is geen … Lees verder →

Een oom van Gade had als levensmotto: “Soms heb je geluk, soms heb je pech.” Zo opgeschreven doe ik dat motto te weinig recht, wat je mist is de warme Brabantse tongval waarmee hij die woorden uitsprak. Misschien is het … Lees verder →

Langzaam verkleurt de stad. Het fiere zwart-rood van de stadsvlag maakt plaats voor het vierdaagse oranje groen. De wereld gaat wandelen in Nijmegen, de wereld gaat feestvieren in Nijmegen. Straten zijn afgezet en vol met terrastafeltjes en – stoelen gezet. … Lees verder →

Vanochtend was het de laatste bijeenkomst van het seizoen. Weer een jaar lang ging ik zo goed als elke dinsdag- en vrijdagochtend naar het Erica Terpstrasportfondsenbad voor mijn half uurtje senioren aquafit, door mij doorgaans oneerbiedig ouwe-lullen-water- gymnastiek genoemd. Zo … Lees verder →

Ik kan niet hoog genoeg opgeven van de zegening van mijn nieuw fiets. Niet dat ik nu opeens grote afstanden ga afleggen, maar het gevoel dat ik weer wat meer mobiel ben verschaft mij groot genoegen. Gek dat zulk op … Lees verder →

Ooit waarschuwde mij iemand voor bekeerlingen. Bekeerlingen missen, zo zei mijn zegsman, het gevoel voor nuance. Die uitspraak van tientallen jaren geleden schoot mij weer te binnen toen ik bij ‘Jinek’ de woordvoerder hoorde van de familie die een rechtszaak … Lees verder →

Vorig jaar reed ik nog door Bergerac. Op weg naar mijn nicht en haar vrouw die midden in de Dordogne wonen op een steenworp afstand van Bergerac. Wij verbleven in een aanpalend departement, reden genoeg om op familiebezoek te gaan. … Lees verder →