Maandelijks archief: april 2017

Ik was het eigenlijk nooit zo eens met Willy Alberti die zong dat niemand zijn eigen kind graag alleen liet en het liefst een muurtje om haar heen bouwde. Natuurlijk heb ik mijn kinderen nooit helemaal alleen gelaten. Als het … Lees verder →

Het is ver voorbij het middaguur als ik mijn bed uitkom. De verkoudheid, wie weet misschien zelfs wel een lichte griep, heeft mij aan mijn sponde gekluisterd. Ik heb de nacht gezellig blaffend alleen doorgebracht. Gade koos heel verstandig voor … Lees verder →

Er waren nauwelijks voortekenen. Hooguit een enkele nies. Maar ik onderkende die niet als zodanig. Ook het schraperige hoestje als ik net in bed lag liet ik achteloos aan mij voorbij gaan. Totdat mijn hoofd zich langzaam met watten begon te … Lees verder →

Er is een reiger in mijn tuin geland. Ik heb hem niet zien landen, hij stond er, zo maar ineens. Het leek op een verschijning die uit het niets aan de rand van de vijver vorm had gekregen. Onbeweeglijk stil, de … Lees verder →

Het is weer paaszaterdag. Ooit de dag dat wij met wat mannelijke familieleden vanuit de stad naar de familie in het aanpalende dorp wandelden. Een traditie die vanaf 1963 bijna 50 jaar bestond. Toen kwam de klad er in. Er … Lees verder →

Net terug uit Amsterdam. 24 uur Amsterdam, waar meer dan 4,5 uur in beslag werden genomen door drie Shakespeare-koningsdrama’s. Ik was ruim op tijd op het station om de trein naar Amsterdam te nemen. In Arnhem voegde Gade zich bij … Lees verder →

Ik vind het knap hoe mensen zich soms druk kunnen maken om de wereld. Er hoeft maar iets te gebeuren of zij hebben er een mening over, vinden er wat van .Op zich natuurlijk een goede zaak, maar minder goed … Lees verder →

Ik kan mij niet meer heugen wanneer ik voor het laatst met de trein heb gereisd. Dat kan goed meer dan een jaar geleden zijn. Er was een tijd dat ik mijn voordeelurenabonnement met daaraan verbonden zeven keuzedagen ten volle … Lees verder →

Zo begin januari komt altijd wel weer de vraag op hoe lang je iemand nog het beste kunt wensen voor het nieuwe jaar. Sommigen zeggen dat dat tot Driekoningen kan, anderen zeggen de hele maand januari en de echte vrijdenkers zeggen … Lees verder →

Ik raak steeds meer gesteld op de traagheid van het bestaan. Mijn bestaan. Het langzaam verglijden van de ene dag in de andere. Een kabbelend bestaan waarin tijd is.Tijd om te lezen, tijd om te mijmeren, tijd om te doen, … Lees verder →