Maandelijks archief: maart 2017

Na mijn halfuurtje gymnastiek in het water voor senioren is het gebruikelijk om samen nog een kopje koffie te drinken. Dat zit bij de prijs in, dus waarom niet. Bovendien is het een goed moment om weer even bij te … Lees verder →

“Er was eens…” is de sleutel op het slot dat de deur naar een andere wereld opent. Een wereld die bewoond wordt door de mensen, figuren, dieren die jij verzint. Met jouw verhaal geef je ze vorm. Maakt ze dik … Lees verder →

Er is een meeuw geland. Mag je van landen spreken als hij neergeschoten is? Een laatste dwarrelende vlucht, een laatste stuiptrekking en dat wat ooit sierlijk op een vleugje wind onmetelijke cirkels tegen de hemel schreef is niet meer dan … Lees verder →

Vandaag lijkt het of ik de ondraaglijke luiheid van het bestaan in mij heb toegelaten. Het is halverwege de middag en begin aan dit stukje in mijn ochtendjas gehuld. Aankleden komt straks wel. Het is een soort pyjama-dag die vanochtend … Lees verder →

Voor de vierde keer in mijn leven ben ik bang geweest. Bang voor Virginia Woolf, het aangrijpende toneelstuk van Edward Albee. Ik zag het voor het eerst halverwege de jaren 60 van de vorige eeuw. Te jong nog om de … Lees verder →

Ik heb gisteren met mijn hart gestemd. Maar het heeft niets uitgehaald. Ik stemde met mijn hart op een partij waar ik ooit zeer actief lid van ben geweest, maar die ik verliet toen die zijn ideologische veren afschudde. Ik … Lees verder →

Twee keer in een week voor de camera’s. Even lijkt het weer of ik aan het werk ben. Want toen gebeurde het met enige regelmaat dat de camera’s op mij gericht stonden. Als er een calamiteit aan de hand was … Lees verder →

Ik heb mijn dochter maar zelden boos gezien. Zeker de laatste jaren niet meer. Vroeger wel. Heel vaak zelfs was zij boos op haar broertje. Ik gebruik opzettelijk het verkleinwoord, want het was in die tijd dat ze broertje en … Lees verder →

Een van de vervelende bijkomstigheden bij een verjaardag is dat je gevraagd wordt of je nog wensen hebt. En op het gebied van verjaardagscadeautjes heb ik weinig wensen. Er is nauwelijks iets waar ik opzit te wachten en waar alleen … Lees verder →

Toen ik vanochtend wakker werd was het stil. Zo stil als het op een doordeweekse zondag hoort te zijn. Mij zelf geruststellend constateerde ik dat de 1e Turks-Nederlandse oorlog nog niet was uitgebroken, in ieder geval Nijmegen nog niet had … Lees verder →