Maandelijks archief: maart 2017

Ik ben weer een dag onder de dominicanen. Zo voelt het. Een half jaar geleden was ik dat ook. Samen met Gade een retraitedagje. Nu ben ik er in  mijn eentje. Gade doet ver weg nieuwe inspiratie op. Zij in … Lees verder →

Als er een nieuwe god uitgevonden zou moeten worden zou die wat mij betreft best eens Samsung kunnen heten. Een god in pocketformaat, handig en altijd en overal bij je. Dat laatste lijkt hij gemeen te hebben met de enige … Lees verder →

“Adelboden is een gemeente in het district Frutigen-Niedersimmental van het Zwitserse Kanton Bern. De gemeente telt 3.472 inwoners. In Adelboden worden met regelmaat grote skiwedstrijden georganiseerd, zoals World Cup wedstrijden.” Met dank aan Wikipedia. Gade is op weg naar Adelboden. Vanochtend … Lees verder →

Ik was van plan het blog van vandaag vanuit de frontlinie te schrijven. Direct ter plaatse in de wachtruimte van de KwikFit-garage. Dat leek me wel wat. Niet vanuit de veilige beschutting van mijn werkkamer, maar gewoon midden in het … Lees verder →

Nee, ik heb de wedstrijd niet gezien. Had leukere dingen te doen. Maar heb wel begrepen dat het een draak van een match was. Ik lees er over in het blog  van mijn neef (dossier-moddergat). Er moet dan heel wat … Lees verder →

Boekenbal, lezersfeest, ach als het beestje maar een naam heeft. Officieel heet deze avond het ‘Nijmeegs Boekenfeest’. Boekenbal mag niet, dat is een gedeponeerd merk heb ik wel eens gehoord. Gisteravond was ik op dat feestje. Iedereen was er, nou ja … Lees verder →

Ik bezit de vreemde eigenschap dat als ik iets op  beeld zie ik de bijbehorende reuk werkelijk ruik. Is erop het journaal een reportage over een verschrikkelijke bosbrand dan ruik ik het smeulende hout. Wordt er op tv in een … Lees verder →

Het is nog erg rustig in onze vijver. Waarschijnlijk wachten ze op nog mooier weer of misschien weten ze ook wel dat pas in dit weekend de klok een uur vooruit wordt gezet. Dat zal dan het geheime teken zijn … Lees verder →

Er waren jaren dat ik naar het Boekenbal mocht. Mee mocht met Gade die een paar jaar de baas van de boeken was, zoals ik dat gekscherend noemde. Een mooie functie die haar ook een uitnodiging voor het Boekenbal opleverde. … Lees verder →

Natuurlijk kon hij er niks aan doen. Hij was nu eenmaal zo geboren. Hij begreep niet dat ze dat niet snapten. Neem nou die wat bête kijkende schaatser tegenover hem aan de interviewtafel. Die snapte er al helemaal niets van. … Lees verder →