Maandelijks archief: februari 2017

De telefoon. De krant, althans een journalist. Wat mijn reactie op het overlijden van Dick Bruna is? Ik had van zijn dood nog niet gehoord en geef fris van de lever mijn commentaar. Ik zet aan met een zwaar metafoor, … Lees verder →

Ik ben langzaamaan mijn babsenbestaan aan het afbouwen. Babs staat voor buitengewoon ambtenaar burgerlijke stand. Ik ben een heleboel zaken langzaam aan het afbouwen. Bij heel wat dingen is het mooi geweest. Nee, ik leg het hoofd niet in de … Lees verder →

Ik heb hem even op pauze gezet. Ik kijk naar de  documentaire ‘Wij Moszkowicz’ gemaakt door Max, de kleinzoon van de grote stamvader van de Moszkowicz-dynastie. Ik stop hem even omdat mijn stukje geschreven moet worden. Gisteravond keek ik naar … Lees verder →

Het was mij ook al opgevallen, maar werd bevestigd door het commentaar van de tv-recensente in mijn ochtendblad. Het sprankelt niet meer zo. Ik heb het over Mathijs van Nieuwkerk. Mijn doordeweekse avonden hebben een vast stramien. Dat begint met … Lees verder →

Als ’s avonds om half negen de bel gaat, denk ik dat het Gade zal zijn die haar voordeursleutel vergeten is. Zij was naar de fysiotherapeute en dan kan het gebeuren dat je je huissleutels vergeet. Iedereen vergeet zijn sleutels … Lees verder →

Ik help u er maar even aan herinneren, maar vandaag is het Wereld Radio Dag. In 2012 door de UNESCO als zodanig uitgeroepen en nu wereldwijd gevierd. Als u het niet wist, is dat niets om u voor te schamen. … Lees verder →

In mijn leven zijn mij maar weinig rampen overkomen. Ik bedoel onheil van buiten. Van binnen ben ik rijkelijk bedeeld met ongemakken van diverse soort en heftigheid, maar daar is met wat aanpassingen nog redelijk mee te leven. Nee, met … Lees verder →

Dyslexie lijkt niet te bestaan. Althans dat beweert een Nijmeegse hoogleraar. Die stelt dat 99% van de kinderen die het etiket dyslexie opgeplakt hebben gekregen gewoon slecht onderwijs hebben genoten. Als er wat meer aandacht gegeven was aan het goed leren … Lees verder →

Drie en half jaar geleden was ik een paar maanden volstrekt immobiel. Een kleine oneffenheid had mij doen struikelen en de achillespees van mijn rechterbeen doen scheuren. Au! Een operatie volgde en daarna een langzaam genezingsproces, dat nooit helemaal voltooid … Lees verder →

In hoeveel werelden tegelijk leven wij vandaag de dag? Er was ooit een tijd dat de wereld, jouw wereld niet veel groter was dan wat je zag. De horizon was het einde van je blik. Wat daarachter lag kon je … Lees verder →