Maandelijks archief: februari 2017

Zelden had een stukje een onterechtere titel dan vandaag. Het is weliswaar carnavalsdinsdag, de echte Vastenavond, maar niets, maar dan ook helemaal niets heb ik mij dit jaar aan carnaval gelegen laten liggen. Ik heb zelfs niet heel even op … Lees verder →

Scrimmage voor je doel. Een geharrewar van schoppende benen. Duwen en trekken. Waar is de bal? Nog net voor, wat zeg ik nog net op de doellijn weet je de bal vast te leggen. Niks geen doelpunt. Je komt als … Lees verder →

Het wordt nog een heel karwei om Jip & Janneke, carnaval en ‘black facing’ in een stukje bij elkaar te brengen.Want dat is wel de bedoeling van de komende  kleine 400 woorden. Het is carnaval. Dat laat ik met een … Lees verder →

In afwachting van weer wat moed en een andere fiets ben ik voor een aantal verplaatsingen aangewezen op het openbaar vervoer. Hoeveel daar ook op gescholden wordt, ik vind het een meer dan aanvaardbaar alternatief. Komt ook omdat ik maar … Lees verder →

Ooit, toen Gade nog geen Gade was, maar een meer dan geliefde collega en wij nog ver van elkaar woonden, hadden wij het er wel eens over hoe samen verder te gaan. En daarover dromen, zeker toen het echt aan … Lees verder →

Zo’n drie, vier keer per jaar organiseert mijn zaterdagse koffieclub een Koffieclub+bijeenkomst. Mijn zaterdagse koffieclub acht ik bekend. Elke zaterdag treffen wij elkaar bij de plaatselijke boekhandel. Vijf echtparen, 10-12 jaar geleden spontaan ontstaan zonder verdere verplichting. Als je kunt, … Lees verder →

De regelmaat lijkt er deze week goed uit te zijn. Ik hecht er aan om mijn blog in de ochtend te schrijven, maar daar is de afgelopen dagen weinig van terecht gekomen. De ochtenden worden deze week geteisterd door bezoeken … Lees verder →

Ik kan weer een (para)medicus toevoegen aan mijn rijtje behandelaars. Dat is intussen al een hele verzameling. Het lijkt wel of ik ze spaar. In willekeurige volgorde waren dat tot vanochtend een huisarts, een praktijkondersteunster, een diëtiste, een fysiotherapeute, een … Lees verder →

Water hoort er gewoon te zijn. Als we de kraan open draaien hoort er koel helder water te stromen. We zijn daar zo mee verwend dat we het heel gewoon zijn gaan vinden. En dan is er opeens ergens een … Lees verder →

Ik ben altijd wel in een boek bezig. Soms zelfs in twee of drie. Zo lees ik nu van tijd tot tijd in de wondermooie dubbeluitgave van ‘Alice in Wonderland’ en ‘Alice in Spiegelland’. Het wordt daarmee een van de … Lees verder →