Maandelijks archief: februari 2016

Over een paar weken sluit het sigarenwinkeltje bij mij op de hoek. De uitbaatster kan de exorbitant verhoogde huurprijs niet opbrengen. Dan zou er geld bij moeten en dat kan toch nooit de bedoeling van ondernemen zijn. De buurt betreurt … Lees verder →

Dinsdagmiddag, net na vieren kwam het definitieve bericht. Vroom en Dreesman bleek niet meer te redden. Op geen enkele manier. De legpuzzel was niet meer te maken, misschien waren er zelfs wat stukjes kwijt. In zo’n geval blijven er altijd … Lees verder →

Ik ben nog van de generatie die even geloofde in een maakbare samenleving. Die even dacht dat het mogelijk was een maatschappij te creëren  waar het delen van kennis, macht en inkomen gerealiseerd zou kunnen worden. In onze filosofielessen op … Lees verder →

Ik ken het verhaal van Mariken van Nieumeghen uit en te na. Ik vertel het met enige regelmaat in verkorte versie bij de naturalisatiebijeenkomsten in het stadhuis als er weer een groep mensen Nederlander wordt verklaard. Eigenlijk vind ik dat … Lees verder →

Als ik mijn tanden poets kijk ik zelden in de spiegel. En als ik al in de spiegel kijk, kijk ik zonder iets te zien. Ik zie mijn gezicht, maar neem nauwelijks waar. Het gezicht is me al zo lang … Lees verder →

Even dacht ik mij van de plicht ontslagen vandaag een blog te schrijven. Ik schreef donderdag een blog, maar het bleef bij het schrijven. Ik vergat het te plaatsen. Ach ja, de leeftijd zullen we maar zeggen. Dat donderdagse blog … Lees verder →

De zaterdagse koffieclub is op woensdagavond bijeen. Is op zaterdag de plezierige vrijblijvendheid troef, als je kunt kom je, als je niet komt even goede vrienden. Want dat zijn we na tien jaar inmiddels wel geworden. Op een van die … Lees verder →

Het ging allemaal van een leien dakje. De klusjesman die van onze douche een inloopdouche aan het maken was, kon zijn geluk bijna niet op. Alles zat mee. Hij was vol lof hoe ooit in een nog niet zo ver … Lees verder →

Zo op het eerste oog lijkt er in ons straatje niks aan de hand. Er staan nog steeds auto’s geparkeerd, het loopt aan een kant nog steeds dood en het is nog steeds een woonerf. Alle bewoners, tenminste bijna alle … Lees verder →

Vanochtend sloot ik een huwelijk dat nog eens het bewijs was dat de liefde soms grenzeloos is. De bruidegom kwam uit Engeland, de bruid uit India en de getuigen uit Italië en uit Rusland. Het was een wat wij een … Lees verder →