Maandelijks archief: juni 2015

Mijn dag begint vaak met een inmiddels schier rituele openingszin: “Ik blijf vandaag in bed.” Gade is dan net opgestaan, de prijs die zij betaalt voor een arbeidzaam bestaan, krummelt wat rond, maakt haar ochtendtoilet. Ik draai me nog eens … Lees verder →

Een paar weken geleden zong ik nog met haar het hoogste lied in het smartlappenkoor waar het meer gaat om het zangplezier dan om de kwaliteit. Eens in de veertien dagen bewegen wij ons via De Vlieger, naar een man … Lees verder →

Met zeker een ding in mijn leven ben ik te laat begonnen en te vroeg opgehouden. Nee, ik heb het niet over roken. Dat heb ik nooit gedaan en daar kun je maar beter ook helemaal niet mee beginnen. Hoef … Lees verder →

Bestaat er iets dat een eeuwigheid kan meegaan? Krampachtig proberen we soms aarzelend iets vast te houden, vast te leggen, neer te schrijven. In de wankele hoop dat het zal overleven, nooit meer voorbij zal gaan, de tijd zal trotseren. … Lees verder →

Ik had het al eerder aangekondigd, vrijdagmiddag zou ik gaan oppassen op Guus. Guus is de net twee maanden oude pup, een ruwharige dwergteckel van Zoonlief en zijn lief. Guus is nog een brok vertedering. Ruwe haren zijn als je … Lees verder →

De mens lijkt meer behept met de angst om te verliezen dan met de wil om te winnen. Zo, laten we de dag maar eens met een stevig statement beginnen. Ik ga voor de derde keer naar de literaire quiz … Lees verder →

Ik heb mensen in mijn omgeving in diverse maten en soorten. Ik heb familie, vrienden, buren, kennissen, collega’s, bekenden, heel veel passanten, intimi. En zo zijn er vast nog wel een paar categorieën te verzinnen. De grenzen tussen die verschillende … Lees verder →

Ik kan me niet meer herinneren of ik ooit eerder in een jury zat. Mocht dat het geval zijn geweest dan heeft dat zo weinig indruk op mij gemaakt dat er niets is van blijven hangen. Dus laten we voor … Lees verder →

Er moet weer eens bloed geprikt worden. De praktijkassistente wil vrijdag weten hoe het er met mij voorstaat, dus dan moet er bloed geprikt worden en een plasje ingeleverd. Ik vind het toch altijd weer een wonder wat ze, de … Lees verder →

Zijn komst was al weken, wat heet, maanden geleden aangekondigd. De aanstaande eigenaren waren al een paar keer op kraambezoek geweest, hadden zich terdege ingelezen in hoe de opvoeding aan te pakken, zich voorzien van de eerste klas verzorgingsspullen, een … Lees verder →